Eshâb-ı kiramdan Alâ bin Muhammed Sakafî (radıyallahü anh) anlatıyor:
"Biz Resûl-i Ekrem "sallallahü aleyhi ve sellem" Efendimiz ile birlikte Tebûkte bulunuyorduk. Bir sabah güneş, hiç o zamana kadar görmediğimiz bir parlaklık ve aydınlıkla doğdu. Daha sonra Cebrail aleyhisselam indi. Resûl-i Ekrem "sallallahü aleyhi ve sellem" Efendimiz, ona: "Neden bu sabah güneş, şimdiye kadar görmediğimiz ışıklar ve nurlar saçıyor?" diye sordu. Cebrail aleyhisselam şu cevabı verdi: "Bu sabah, Eshab-ı kiramdan Muaviye bin Leys (radıyallahü anh) vefat etti. Cenab-ı Hak, onun cenaze namazını kılmak için gökten 70.000 melek gönderdi. Gördüğünüz nurlar, güneşin değil, o meleklerin nurlarıdır"
Resûl-i Ekrem "sallallahü aleyhi ve sellem" Efendimiz, Cebrail aleyhisselama tekrar sordu: "Muaviye bin Leys hangi ameliyle bu lütfa ermiştir?"
Cebrail aleyhisselam şu cevabı verdi: "O, ihlas sûresini çok okurdu. Gece-gündüz, dururken, yürürken, otururken, ayakta iken hep bu sûreyi okurdu. Bu sebeble, o büyük lütfa ermiştir"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder