Hüseyin Hilmi bin Saîd hazretlerinden sohbetler

 *Hüseyin Hilmi bin Saîd hazretleri buyuruyor ki:*

Elhamdülillâh, râhat ve huzûrluyuz kardeşim. Gerçi bu dünyâda, râhat huzûr aramak abesdir. Fakat Allah adamları her zaman huzurludur kardeşim. Neden? 

Çünkü onlar, acıların sıkıntıların, Allahdan geldiğini bilirler. Onun için bunlara katlanır, hiç kıymet vermezler. Hattâ acılardan *(Zevk)* alır ve şükrederler. Öyleyse biz de şükredeceğiz kardeşim.

Şükrün de dereceleri var. Evvelâ, bizi bu hizmete sürükliyen kuvvetli *(Îmân)* ımıza şükredeceğiz. Îmâna nasıl şükredilir? Âyet-i kerîmeler bunu bildiriyor. Allahü teâlâ buyuruyor ki: 

*(Ey mü’minler, ey îmânla şereflenenler! Bu ni’metin şükrünü îfâ edebilmek için birbirinizi seviniz. Ananızdan, babanızdan, kardeşinizden daha çok seviniz.)* 

Bizi, bu yola, bu hizmete sürükliyen îmân ni’metinin şükrünü îfâ etmek için de *(Hubb-u fillah)* ile şerefleneceğiz kardeşim. Yâni birbirimizi seveceğiz. Birbirimizin kalbini kırmakdan titriyeceğiz. 

Zâten mü’minin kalbini kırmak, mü’mini incitmek *(Harâm)* dır. Hele böyle mübârek kardeşlerimizi incitmek, hele hele darılmak, münâkaşa etmek. Allah muhâfaza etsin. 

Bâzen işitiyorum; falanca kardeşimizle falanca kardeşimiz birbirleriyle münâkaşa etmiş, kalbleri kırılmış. *(Eyvâh!)* diyorum, ye’se düşüyorum. Ümitsizliğe kapılıyorum. 

Çok üzülüyorum. Amân! el hazer! El hazer! El hazer! Sakınalım, birbirimizi incitmekden çok sakınalım. Evet, Peygamberlerden başka, hepimizin kusûru var, hepimizin günâhı var. 

Bir toplulukda, günâhı az olan da var, çok olan da var. Bana sorarsanız, günahı en çok olan hangimiz biliyor musunuz, *(Benim beeen!)* Çünkü benim yaşım hepinizden daha çok. 

Herbirinizin elini sıkarken Rabbime yalvarıyorum. *(Yâ Rabbî, şu mübârek kardeşimin hürmetine benim günâhımı afvet)* diyorum. Kalbimden hep böyle geçiriyorum. 

Yâ Rabbî! Senin için, senin dînini yaymak için, kendini tehlükelere atan, bu fitne fesat zamânında, bu *(îmân)* ve bu *(aşk)* ile çırpınarak uğraşan bu kardeşimin hürmetine beni afvet, diyorum. 

Hepinizin elini sıkarken, kalbimden böyle geçirdim kardeşim. Günâhsız insan olmaz, kusursuz insan olmaz. Onun için birbirimizin kusûrlarını görmiyeceğiz, ama iyiliklerini göreceğiz.