Din imamı olmak için, mümin olacak, îmanı kâmil olacak, Ehl-i Sünnet itikadında olacak, hiçbir namazı ve orucu kazaya kalmayacak, üzerinde hak bulunmayacak. Bir müctehiddeki evsaf-ı ilmiyyeyi hâiz olacak, tarîkat-ı sofiyyeye intisab ile hakîkate vâsıl olacak,vilâyetin derecelerini geçecek,hakîkatlerin hakîkatine kavuşacak. Ondan sonra şâhrâh [Ana cadde]ye girer ki, bütün tarîkler bu ana caddeye çıkar.
Bu sûretle vilâyet kemâlâtı zıllerini aşarak,gavs ve kutb-ül irşâd olur. Sonra kemâlât-i nübüvvetin asıllarını tay ile [aşarak] imam olur. İşte İmâm-ı Rabbânî ve mezheb imamları hep böyledir. Eğer bunlardan bir danesi şimdi bulunsaydı,din bu zillete uğramazdı.
(Seyyid Abdülhakîm Arvâsî kuddise sirruh)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder