Bir kadın dokuduğu peştamal kumaşını Resulullah Efendimize (sallallahü aleyhi ve sellem) getirip verdi ve; "Bunu giyesiniz diye kendi ellerimle dokudum" dedi. Böyle bir kumaşa ihtiyacı olan Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) onu aldı, izar olarak (belden aşağısına) giyinip yanımıza geldi. Bunu gören bir sahabi Peygember Efendimize: "Ne kadar da güzelmiş" diyerek, o kumaşı istediğini ima etti. Resul-i Ekrem Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) biraz oturduktan sonra evine döndü. Kumaşı katlayıp o adama gönderdi. Eshab-ı kiram, o sahabiye: "Hiç de iyi yapmadın. Peygamber Efendimiz (aleyhissalatü vesselam) öyle bir kumaşa ihtiyacı olduğu için onu giyinmişti. Üstelik sen, Peygamber Efendimizin (sallallahü aleyhi ve sellem) kendisinden bir şey isteyeni geri çevirmediğini bile bile o kumaşı istedin" dediler. O sahabi şöyle karşılık verdi: "Vallahi ben o kumaşı giyinmek için değil, kendime kefen yapmak için istedim" Hadiseyi anlatan Sehl İbn-i Sa'd'ın ifadesine göre, o kumaş bu zatın kefeni oldu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder