Küfr üç nev’dir: Cehlî, Cühûdî ve hükmî.
I- İşitmediği, düşünmediği için kâfir olanların küfrü (Küfr-i cehlî)dir. Cehl de iki dürlüdür: Birincisi basitdir. Böyle kimse, câhil olduğunu bilir. Bunlarda yanlış i’tikâd olmaz. Hayvan gibidirler. Çünki, insanı hayvandan ayıran, ilm ve idrâkdir. Bunlar, hayvandan da aşağıdırlar. Çünki, hayvanlar, yaratıldıkları şeyde ileridirler. Cehlin ikincisi, (Cehl-i mürekkeb)dir. Yanlış, sapık i’tikâddır. Yunan felsefecilerinin ve müslimânlardan yetmişiki bid’at fırkasının açıkca bildirilmiş olanlara uymıyan i’tikâdları böyledir. Bu cehâlet, birincisinden dahâ fenâdır. İlâcı bilinmiyen bir hastalıkdır.
II- Küfr-i cühûdîye, küfr-i inâdî de denir. Bilerek, inâd ederek kâfir olmakdır. Kibrden, mevki’ sâhibi olmayı sevmekden veyâ ayblanmakdan korkmak sebebi ile hâsıl olur. Firavn ve yoldaşlarının, Bizans kralı Herakliyûsün küfrleri böyledir.
III- Küfrün üçüncü nev’i, (Küfr-i hükmî)dir. İslâmiyyetin îmânsızlık alâmeti dediği sözleri söyliyen ve işleri yapan, kalbinde tasdîk olsa da ve inandığını söylese de kâfir olur. İslâmiyyetin tahkîrini emr etdiği şeyi ta’zîm, ta’zîmini emr etdiği şeyi tahkîr küfrdür.
1- Allahü teâlâ, Arşdan veyâ gökden bize bakıyor demek küfrdür.
2- Sen bana zulm etdiğin gibi, Allahü teâlâ da sana zulm ediyor demek küfrdür.
3- Filân müslimân benim gözümde yehûdî gibidir demek küfrdür.
4- Yalan bir söze, Allahü teâlâ biliyor ki doğrudur demek küfrdür.
5- Melekleri küçültücü şeyler söylemek küfrdür.
6- Kur’ân-ı kerîmi, hattâ bir harfini küçültücü söz söylemek, bir harfine inanmamak küfrdür.
7- Çalgı çalarak Kur’ân-ı kerîm okumak küfrdür.
8- Hakîkî olan Tevrât ve İncîle inanmamak, bunları kötülemek küfrdür. [Şimdi, hakîkî Tevrât ve İncîl yokdur.]
9- Kur’ân-ı kerîmi şâz olan harflerle okuyup, Kur’ân budur demek küfr olur.
10- Peygamberleri küçültücü şeyler söylemek küfrdür.
11- Kur’ân-ı kerîmde ismleri bildirilen yirmibeş Peygamberden “aleyhimüssalevâtü vetteslîmât” birine inanmamak küfrdür.
12- Çok iyilik yapan birisi için, Peygamberden dahâ iyidir demek küfr olur.
13- Peygamberler muhtâc idi demek küfr olur. Çünki, onların fakîrlikleri kendi istekleri ile idi.
14- Birisi, Peygamber olduğunu söylese, buna inananlar da kâfir olur
I- İşitmediği, düşünmediği için kâfir olanların küfrü (Küfr-i cehlî)dir. Cehl de iki dürlüdür: Birincisi basitdir. Böyle kimse, câhil olduğunu bilir. Bunlarda yanlış i’tikâd olmaz. Hayvan gibidirler. Çünki, insanı hayvandan ayıran, ilm ve idrâkdir. Bunlar, hayvandan da aşağıdırlar. Çünki, hayvanlar, yaratıldıkları şeyde ileridirler. Cehlin ikincisi, (Cehl-i mürekkeb)dir. Yanlış, sapık i’tikâddır. Yunan felsefecilerinin ve müslimânlardan yetmişiki bid’at fırkasının açıkca bildirilmiş olanlara uymıyan i’tikâdları böyledir. Bu cehâlet, birincisinden dahâ fenâdır. İlâcı bilinmiyen bir hastalıkdır.
II- Küfr-i cühûdîye, küfr-i inâdî de denir. Bilerek, inâd ederek kâfir olmakdır. Kibrden, mevki’ sâhibi olmayı sevmekden veyâ ayblanmakdan korkmak sebebi ile hâsıl olur. Firavn ve yoldaşlarının, Bizans kralı Herakliyûsün küfrleri böyledir.
III- Küfrün üçüncü nev’i, (Küfr-i hükmî)dir. İslâmiyyetin îmânsızlık alâmeti dediği sözleri söyliyen ve işleri yapan, kalbinde tasdîk olsa da ve inandığını söylese de kâfir olur. İslâmiyyetin tahkîrini emr etdiği şeyi ta’zîm, ta’zîmini emr etdiği şeyi tahkîr küfrdür.
1- Allahü teâlâ, Arşdan veyâ gökden bize bakıyor demek küfrdür.
2- Sen bana zulm etdiğin gibi, Allahü teâlâ da sana zulm ediyor demek küfrdür.
3- Filân müslimân benim gözümde yehûdî gibidir demek küfrdür.
4- Yalan bir söze, Allahü teâlâ biliyor ki doğrudur demek küfrdür.
5- Melekleri küçültücü şeyler söylemek küfrdür.
6- Kur’ân-ı kerîmi, hattâ bir harfini küçültücü söz söylemek, bir harfine inanmamak küfrdür.
7- Çalgı çalarak Kur’ân-ı kerîm okumak küfrdür.
8- Hakîkî olan Tevrât ve İncîle inanmamak, bunları kötülemek küfrdür. [Şimdi, hakîkî Tevrât ve İncîl yokdur.]
9- Kur’ân-ı kerîmi şâz olan harflerle okuyup, Kur’ân budur demek küfr olur.
10- Peygamberleri küçültücü şeyler söylemek küfrdür.
11- Kur’ân-ı kerîmde ismleri bildirilen yirmibeş Peygamberden “aleyhimüssalevâtü vetteslîmât” birine inanmamak küfrdür.
12- Çok iyilik yapan birisi için, Peygamberden dahâ iyidir demek küfr olur.
13- Peygamberler muhtâc idi demek küfr olur. Çünki, onların fakîrlikleri kendi istekleri ile idi.
14- Birisi, Peygamber olduğunu söylese, buna inananlar da kâfir olur
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder