Minah-61 : Rabıta
şekillerinden olan hayali rabıtayı, (şeyhinin hareket ve tavırlarına
ittibayı) suri rabıtaya (sureten şeyhi düşünmek) tercih ederdi.
Menfaatin hayali rabıtada olduğunu buyururlardı.
Minah-62 : “Rabıta olmadan fenafişşeyh olmaz, fenafişşeyh olmadan fenafilresül olmaz, fenafirresul olmadan fenafillah olmaz, fenafillah olmadan vusul olmaz.'' buyurdu.
Minah-63 : Ğavs (k.s) H.z. şöyle buyurdu : '' Sohbetinde bulunduğum bazı şeyhler, müridlerine rabıtada kendilerini değil, vefat etmiş olan kendi şeyhlerini rabıta yapmayı söylüyorlardı, Halbuki berzah alemindeki kişiyi rabıta etme, dünya alemindeki kişiye nasıl menfaat verir.''Yüce mecliste sofilerden biri bu konu hakkında şöyle dedi : '' Eğer alem-i berzahtakinin rabıtası, dünya alemindekine kafi gelseydi, Hz Peygamber (aleyhisselam) bütün mahlukatın şeyhi ve dünyadaki hayatından daha ekmel bir hayat ile ravza-i mutahharada diri olduğundan, bütün mahlukat onun rabıtasıyla yetinir ve bu daha iyi olurdu.''Gavs (kuddise sirruhu) sofinin bu sözünü beğendi.
Minah-64 : Ğavs (kuddise sirruhu) ''Nefsin ölümü ve öldürülmesi, emri ilahiye ittiba ederek, sıfatlarının değişmesinden ibarettir. Bu bazı meşayihlerin sözlerinden anlaşıldığı gibi nefsin yokluğundan ibaret değildir. Delili, nefsin kemale erdikten sonra hazır iştiyak duyması ve onunla emretmesidir. Nefsin bekası olmazsa bu olmaz.''
Minah-65 : Nefsin yaratılışında liderlik ve başkanlık vardır. Letaifler, makamlarına ulaşmadan önce, nefse bulunduğu kötülük hali üzerine hizmet ederler. Letaifler makamlarına ulaştıkları zaman nefis yalnız ve hizmetçisiz kalır. Bu ise nefsin tabiatına aykırı olduğundan, nefis bu hale sabredemez. Nefis de letaiflerin peşinden, onların makamına çıkar. Yine onlara baş olur fakat bu kez hayır üzere emreder.
Minah-66 : Bazen salikin letaifi yükselir, fakat salikin bundan haberi olmaz.
Minah-67: Bazen letaifler birlikte yükselirler, Kendi alemlerine yönelirler. Bu durumda letaifler karışıp tek sütun gibi görülürler. Süluk edenlerde bu halet kuvvetli olup, böyle olanların halka menfaatleri daha çok olur. Letaifler zati olarak birdir diyenlerin sözü buradan kaynaklanmıştır. Letaifler kendi alemine yönelirken bazen de birbirini takib ederek sırayla giderler. Bu sülukta zayıflıktır. Hem de böylelerinin halka menfaati az olur.
Minah-68 :Letaifler nuranidirler. Salik hayr amelini bunlarla görür. Letaifin yükselmesinin belirtisi, salikin hazır amelleri görmemesidir.
Minah-62 : “Rabıta olmadan fenafişşeyh olmaz, fenafişşeyh olmadan fenafilresül olmaz, fenafirresul olmadan fenafillah olmaz, fenafillah olmadan vusul olmaz.'' buyurdu.
Minah-63 : Ğavs (k.s) H.z. şöyle buyurdu : '' Sohbetinde bulunduğum bazı şeyhler, müridlerine rabıtada kendilerini değil, vefat etmiş olan kendi şeyhlerini rabıta yapmayı söylüyorlardı, Halbuki berzah alemindeki kişiyi rabıta etme, dünya alemindeki kişiye nasıl menfaat verir.''Yüce mecliste sofilerden biri bu konu hakkında şöyle dedi : '' Eğer alem-i berzahtakinin rabıtası, dünya alemindekine kafi gelseydi, Hz Peygamber (aleyhisselam) bütün mahlukatın şeyhi ve dünyadaki hayatından daha ekmel bir hayat ile ravza-i mutahharada diri olduğundan, bütün mahlukat onun rabıtasıyla yetinir ve bu daha iyi olurdu.''Gavs (kuddise sirruhu) sofinin bu sözünü beğendi.
Minah-64 : Ğavs (kuddise sirruhu) ''Nefsin ölümü ve öldürülmesi, emri ilahiye ittiba ederek, sıfatlarının değişmesinden ibarettir. Bu bazı meşayihlerin sözlerinden anlaşıldığı gibi nefsin yokluğundan ibaret değildir. Delili, nefsin kemale erdikten sonra hazır iştiyak duyması ve onunla emretmesidir. Nefsin bekası olmazsa bu olmaz.''
Minah-65 : Nefsin yaratılışında liderlik ve başkanlık vardır. Letaifler, makamlarına ulaşmadan önce, nefse bulunduğu kötülük hali üzerine hizmet ederler. Letaifler makamlarına ulaştıkları zaman nefis yalnız ve hizmetçisiz kalır. Bu ise nefsin tabiatına aykırı olduğundan, nefis bu hale sabredemez. Nefis de letaiflerin peşinden, onların makamına çıkar. Yine onlara baş olur fakat bu kez hayır üzere emreder.
Minah-66 : Bazen salikin letaifi yükselir, fakat salikin bundan haberi olmaz.
Minah-67: Bazen letaifler birlikte yükselirler, Kendi alemlerine yönelirler. Bu durumda letaifler karışıp tek sütun gibi görülürler. Süluk edenlerde bu halet kuvvetli olup, böyle olanların halka menfaatleri daha çok olur. Letaifler zati olarak birdir diyenlerin sözü buradan kaynaklanmıştır. Letaifler kendi alemine yönelirken bazen de birbirini takib ederek sırayla giderler. Bu sülukta zayıflıktır. Hem de böylelerinin halka menfaati az olur.
Minah-68 :Letaifler nuranidirler. Salik hayr amelini bunlarla görür. Letaifin yükselmesinin belirtisi, salikin hazır amelleri görmemesidir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder