Zî-hicr-i dositân hûn şüd derûn-i sîne cân-ı men,
Firâk-ı hem-nişînân suht mağz-ı istehân-ı men.
[Sevdiklerimden ayrı kaldığım için, göğsümde rûhum kan ağlıyor.
Birlikde oturduklarımın ayrılığı, kemiklerimin iliğini yakıyor.]
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder