Ehl-i sünnet âlimlerinin felsefe ile hiç alâkaları yokdur

~~~

Dinde reformcu diyor ki,

*(Dîni bu hâle, ya’nî nazarî felsefe hâline getiren, sonra gelen islâm âlimleridir. Bir takım ta’rîf ve tahdîdler sokdular. Kısmlara ayırdılar.)*

~~~

Cevap:

Dîne ta’rîfler, tasnîfler, sınırlar koyarak, felsefe hâline getirmek suçu ile, islâm âlimlerine çatmakdadır. 

Hâlbuki, *Ehl-i sünnet âlimlerinin felsefe ile hiç alâkaları yokdur*. Çünki onlar, *felsefecilerden çok yüksekdirler.*

Şu kadar var ki, *Emevîler zemânında, üç kıt’aya yayılan müslimânlar, çeşidli kâfirlerle* karşılaştılar. 

Hâricî, mu’tezile gibi *bozuk fırkalar da meydâna çıkıp, yeni müslimân olanları aldatmağa* başladılar. 

Ehl-i sünnet âlimleri *müslümânların dinlerini korumak* için *çeşidli dinlere ve felsefecilere ve zındıklara* cevâb vermek zorunda kaldılar. 

Onlara, *istedikleri gibi ve felsefelerine uygun cevâblar* hâzırlayarak, *kelâm ilmini* her tarafa yaydılar. Böylece, *gençlerin aldatılmasını önlediler.* 

*Bu hizmetlerini övmemiz, onlara şükr ve düâ etmemiz lâzım iken, onları bu yüzden kötülemeğe kalkışmak, bir müslimâna yakışır mı?*

Faideli Bilgiler - Sayfa 119, 120

Hazreti Fatıma Annemizin Vefatı

 Sohbet: Hazreti Fatıma Annemiz Vefat'ına Yakın bir gün, Allah'ın Arslanı Hazreti Ali Radiyallahu anh. Kerremallahu veche, Hazreti Fatıma'nın yanına girer ve onu Hazreti Hasan ile Hazreti Hüseyin'i yıkarken görür, yıkadıktan sonrada saçlarını tarar elbiselerini yıkar ve hamur yoğurup bolca ekmek yapar ve bu süre zarfında Ali Radiyallahü anh ile hiç konuşmaz. 

Bu duruma şaşıran Ali, Keremallahu veche Ey Fatıma sende bugün daha önce hiç görmediğim bir acayiplik var,Çocukları yıkadın, elbiselerini giydirdin ve çokça da ekmek yaptın ama benimle tek bir kelime dahi konuşmadın!

Hazreti Fatıma Radiyallahü anh şöyle cevap verir:Ey Ali; ben bir yere misafir gideceğim, çocuklarım aç kalmasın diye de ekmek yaptım.

Seninle konuşmama sebebim ayrılmak üzere oluşumdandır ve sonra da babası hakkında şu beyitler dilinden dökülür:Sana olan şevkim arttığı zaman kabrini ziyaret ederim

Sana gelir ve ne halde olduğumu bilmen için ağlarım

Ey sahranın sakini seni zikretmek ve anmak bana bütün musibetleri unutturdu

Toprak altında olduğun için bizlere görünmesen dahi.

Sen mahzunun kâlbinde görünürsün.

Sonrasında Hazreti Ali Misafirin yanından ne zaman dönceksin diye sorar.

Hazreti Fatıma: kıyamet gününe kadar dönüşüm yok der.

Hazreti Ali: bu ne biçim bir söz ya Fatıma vahiy kesildi, sana bunu kim haber verdi? der.

Hazreti Fatıma: dün babam Resulullah sallallahu aleyhi ve sellem'i rüyamda gördüm ve bana "kızım Fatıma süre epey uzadı, şevkim arttı seni bekliyorum, dedi.

Hazreti Fatımadan bu sözleri duyan Hazreti Ali'nin dilinden şu şiir döküldü:İki halilin buluşması ayrılıktır

Ayrılıktan aşağı her şey kolaydır.Ahmetten sonra Fatıma'yı da kaybetmem

Hiç bir dostluğun dâimi olmadığına delildir

Onları kaybettikten sonra nasıl yaşar nasıl uyurum...

Sonra Hazreti Fatıma Hazreti Hasan ile Hüseyin'i çağırır, Hasan'ı sağ uyluğuna Hüseyin'i de sol uyluğuna oturtur yüzlerine uzun uzun bakar ve ağlayarak şu mısraları dile getirir:

Benden sonra elbiselerinizi kim yıkar saçınızı kim tarar ki. Keşke zor günlerinizde yanınızda olsam. Şehadetinize tanık olsam ve sizin için ağlasam der.

Hazreti Fatıma'nın bu sözlerini duyan Hazreti Ali şöyle der:

Ölüm zordur ama gariplerin, gençlerin ve yetimlerin ölümü daha zordur.

(Çünkü Hz Fatıma Medine'de hem garip hem genç hemde yetimdi)

Ey Fatıma:

Senden bir isteğim var, baban Resulullahı görürsen ona selamımı ilet, ve onu çok özlediğimi söyle.

Diğer isteğim ise eğer benden razı değilsen beni Resûlullaha şikayet etme, çünkü ben fakirim ve senin kadrini bilemedim.

Ve diğer isteğim ise beni kıyamet günü zebanilerin elinde görürsen bana şefaat et..

Bunları duyan Fatıma Radiyallahu anh Hazreti Ali'ye, ya Ali:

Benimde senden bazı isteklerim var der.

ölürsem beni sen kefenle ve sen göm, Eğer garip yetim ve genç görürsen benim gençliğimi ve garipliğimi hatırla.

Hasan ile Hüseyin'e bağırma ve dövme.

Ve bil ki ya Ali babam Muhammed Sallallahu aleyhi ve sellem, semada ki melekleri ve ölüm meleği geldiler.

Şimdi kalk ve hokkamı getir, Hazreti Ali hokkayı getirir.Hazreti Fatıma şöyle der ya Ali beni gömeceğin zaman bu hokkadaki kağıdı çıkar ve açıp bakmadan kefenimin içine koy.

Ey Fatıma :Bu kağıtta ne var? Allah için söyle der. Fatıma Radiyallahü anh şöyle anlatır: Babam beni evlendirmek istediğinde, ey Fatıma Ali'yi seninle 400 dirhem mehire evlendireceğim.

Hazreti Fatıma: Ben Ali'ye razıyım ve 400 dirhem mehire de gerek yok, dedim.

Bunun üzerine Cebrail aleyhisselam geldi ve babama şöyle dedi: ey Allah'ın Resulü Allahu teâlâ diyorki cennet ve içindekileri Fatıma'ya mehir kıldım.

Bende razı olmam deyince, ne istersin dedi.

Bende ümmetinin hepsine şefaât etmek dedim, çünkü kâlbim her dem onlar ile meşgul dedim.

Bunun üzerine Cebrail aleyhisselam bir kağıt getirdi, o kağıdın içinde Fatıma'nın mehri ümmeti Muhammede şefaâttir, yazıyordu.

Bende kıyamet günü o kağıdı alıp Allahım Ümmeti Muhammedi şefaât ile kurtar diyeceğim.

Kıyamet yerinde biri şöyle nida edicek...

Ey Topluluk: Birazdan Hazreti Fatıma geçecek...

O sırat köprüsünden geçene kadar gözünüzü kapayın, nitekim o kendini yıkayıcılardan setrettiği için Allahta onu Huzur-u Mahşerdeki herkesin gözünden koruyacak göstermeyecek

Ve o gün Hasan ile Hüseyini süsleyip Mescide göndermişti çünkü Resulullah Sallâllahu Aleyhi ve sellem ona altı ay sonrada sen peşimden geleceksin diye haber vermişti.

Ona hizmet eden ihtiyara kimsenin yanıma girmesine izin verme bugünümü Namaz ve münacat ile geçireceğim deyip gusül alıp kendini kefenleyip babasınından geri kalan koku ile kokulanıp yüzünü kapatıp tecdidi iman yaptıktan sonra ölüm meleğine ruhunu teslim alması için emretmiştir.

Kuşluk vakti Hazreti Hasan ile Hüseyin yanına gelir ve odasına girerler ve onu uyuyor zannederler. Hasan Radiyallahu anh Hazreti Hüseyin'e kaldır Annemizi, Namaz vakti geldi, der.

O da Anneciğim kalk der.

Hemen nida gelir "ölmüşe nasıl nida edersin".

Yüzünden örtüyü kaldırınca yüzünden nurlar ışıldadığını görür ve ruhunu teslim ettiğine emin olurlar.

Hem onlar ağlar hem ihtiyar ağlar hemde komşular ağlar.

Ağlama sesleri yükselince Hazreti Ali Mescidden hızlıca çıkar gelir ve yastığının altında ufak bir kağıt bulur.

Kağıtta Hasan ve Hüseyin'i sana emanet ediyorum yazılıdır.

Tekrardan yıkar eşi Fatımayı, çünkü hem Hazreti Fatımanın vasiyeti böyledir hemde Resûlullah Sallallahu aleyhi ve sellem ona"

Ey Ali: Fatıma senin Cennette de eşin olacak, onu sen yıka ve Bakî Mezarlığına göm demiştir.

✨Ezelden ebed'e kadar Yüce Allah'ın Salât ve Selâmı Efendimiz Muhammed Mustafa'ya, Hazreti Ali'ye Hazreti Fatıma'ya, Hasan ve Hüseyin Efendilerimize, Bütün Ehli Beytin ve tüm Eshâb-ı kiram'ın Üzerine Olsun...

RABBİM ŞEFAATLERİNE NAİL EYLESİN  AMİN🤲🏻💚🌷🤍🌹✨

Dört mezhebin âlimleri

Dinde reformcu diyor ki: *(İnsanların çoğu Kitâbdan ve Sünnetden hüküm çıkarmaktan âciz olsalardı, bu hükümler ile bütün insanlar mükellef edilmezdi. İnsan, inandıklarını delîlleri ile bilmeli.)*

Cevap:

*Dört mezhebin âlimleri, derin ilmlerini Kur’ân-ı kerîmden ahkâm çıkarmakta kullanmadılar.* Buna cesâret edemediler.

*Resûlullahın ve Eshâb-ı kirâmın bildirdiklerini anlamakda kullandılar.* 

*Allahü teâlâ, insanlara Kur’ân-ı kerîmden hükm çıkarınız diye emr etmiyor.* 

*Resûlümün ve Eshâbının çıkardığı hükmlere uyunuz, bunları kabûl ediniz* diyor. 

*Bid’at sâhiblerinin,* ya’nî *mezhebsizlerin*, bu inceliği anlıyamamaları, *kendilerini felâkete* sürüklemiştir. 

Bir âyet-i kerîmede meâlen,*(Resûlüme itâ’at ediniz!), (Resûlüme tâbi’ olunuz!)* buyuruldu. 

Bu âyet-i kerîme ve Resûlullahın *(Eshâbımın yoluna sarılınız!)* emri, bu sözümüzün vesîkasıdır.

*Mezheb imâmlarına uymak, Allahı ve Resûlü bırakıp, kula kul olmak olsaydı, Eshâb-ı kirâma uymak da böyle olurdu.* 

*Böyle olmadığı için, Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”, bunu emretmiştir.* 

Faideli Bilgiler - Sayfa 117

(Mezhep imamına yani mezhebinin ilmihal kitabına uyan eshabı kirama, oradan peygamberimize, oradan Kur'an'ı kerime uymuş olur. Direkt kuranı kerim ve hadisi şeriflerden hüküm çıkartan, kendi görüşüne uymuş olur.  *Bu inceliği iyi anlamalıdır.* İlmilhal kitabına uyan, dinini ilmihal kitâbindan öğrenen müslüman ehli sünnet musluman olur. Tam İlmihal Saadet-i Ebediyye kitabı rehberimiz olmalıdır.)

♦️ ON CÜMLE

Muhammed bin Hişâm anlatır: Ma’rûf-ı Kerhî bana; “Sana; dünya ve ahiret saadeti için on cümle öğreteyim. Böyle dua edenin duası kabul olur” dedi. “Yazayım mı” dedim. “Hayır, Behr bin Hâris nasıl tekrar ederek bana öğrettiyse, ben de aynı şekilde sana öğretirim” diyerek şu hadisi bildirdi:

🌹 Her namazdan sonra, şu on cümleyi söyleyenin dualarını Allahü teâlâ kabul eder:

1- Dinim için Allah bana kâfidir.

2- Dünyam için Allah bana kâfidir.

3- [İki cihan] endişelerim için Allah bana kâfidir.

4- Haset eden için Allah bana kâfidir.

5- Bana haksızlık eden için Allah bana kâfidir.

6- Kötülük etmek isteyen için Allah bana kâfidir.

7- Ölüm anında Allah bana kâfidir.

8- Kabirde Allah bana kâfidir.

9- Mîzanda Allah bana kâfidir.

10- Sıratta Allah bana kâfidir.

Kendisinden başka hiçbir ilâh olmayan Allah bana kâfidir. Ona tevekkül eder, Ona yalvarırım.

📚  [Hadîs-i şerîf - Nevadir-il Usul, Hakim-i Tirmizi]

Hüseyin Hilmi bin Saîd hazretlerinden sohbetler

 *Hüseyin Hilmi bin Saîd hazretleri buyuruyor ki:*

Hiç *Cehennem*’e girmiyecek olan, doğrudan doğruya *Cennet*’e gidecek olanlar, sâdece *Ehl-i sünnet* yolunda olan *Müslümân*’lardır. 

Bu *Yol*, Peygamber aleyhisselâmın *Yolu*’dur. Ehl-i sünnet ne demek? Ehl-i sünnet, *Dört mezheb’den birinde bulunmak demekdir*. 

Elhamdülillah, Rabbimiz bize *Ehl-i sünnet*’den olmayı *Nasîb* etmiş. 

Allahü teâlâ bizi *Cehennem*’den kurtulacak olan ve doğrudan *Cennet*’e gideceklerden eylemiş. Ne büyük *Ni’met*. 

Onun için *Rabbimiz*’e ne kadar *Şükr*’etsek azdır kardeşim. Allahü teâlâ hepimize *Din* ve *Dünyâ* seâdeti versin. 

******

*Îmân* demek; *Âmentü*’de bildirilen altı tâne îmânın şartına *İnanmak*, İslâmiyeti *Kabûl* etmek ve *Beğenmek*’dir. 

Pekiii İslâmiyet nedir? Allahü teâlânın *Emir*’lerine ve *Yasak*’larına, *İslâmiyet* denir. 

Demek ki, Allahü teâlânın emirlerini ve yasaklarını *Kabûl* edip, *Beğenmek*, bir de *Âmentü*’nün şartlarına inanmak. İşte *Îmân* budur. 

*Âkıl* olan, yâni *Akıllı* olan insan, bunları hemen *Kabûl* eder. Allahü teâlâ, *Fâide*’li olan şeyleri emretmiş, elbette yapacağız. *Fâide*’si bizedir. 

*Zarar*’lı olan şeylerden de sakınacağız ki, *Zarar*’ı bizedir. Ama bir insan, aklına uymayıp da *Nefs*’ine uyarsa, o zaman *Felâket*’e gider. 

İnsanın nefsine *Tatlı* gelen şeyleri Allahü teâlâ *Yasak* etmiş, nefsine *Güç* gelen şeyleri ise *Emr* etmişdir. 

O’nun *Emr*’etdiği şeyler, nefse *Zor* geliyor. Aksine Rabbimizin *Yasak* etdiği şeyleri, *Nefs* seviyor, onlardan *Lezzet* alıyor. 

Kim *Nefs*’ine uyup da mâzallah Allahü teâlânın *Emir*’lerini ve *Yasak*’larını beğenmiyor, kabûl etmiyorsa, işte buna *Kâfir* denir. 

İsterse *Âmentü*’nün altı şartına da inansın, yine *Kâfir*’dir. Peki, *İslâmiyet* nedir? 

Allahü teâlânın *Emir*’lerine ve *Yasak*’larına *İslâmiyet* denir. İslâmiyeti kabûl etmiyen, beğenmiyen, *Kâfir* olur. 

Niçin islâmiyeti kabûl etmiyor? *Nefs*’ine tâbi oluyor da onun için. Hâlbuki *Nefs*, insanın *Düşman*’ıdır. İnsan, düşmanına *Tâbi* olur mu?

Ahirette zaman yoktur

 *Hüseyin Hilmi bin Saîd hazretleri buyuruyor ki:*

Her *Gün*, her *An*, dünyânın her yerinde *Namaz* kılınıyor ve o namaz kılanlar, bize *Selâm* ve *Duâ* ediyorlar. Şu anda biz burada otururken, uyurken, bize *Duâ* ediyorlar. 

Aynı şekilde, biz de namâza duruyoruz, bütün *Eshâb-ı kirâm*’a, bütün *Melek*’lere, bütün *Evliyâ*’lara ve dünyâdaki bütün *Müslümân*’lara duâ ediyoruz. 

Velhâsıl biz, her an, *Binler*’ce, *Milyon*’larca müslümandan *Duâ* alıyoruz. Yine her namazda biz de *Milyon*’larca müslümana *Duâ* ediyoruz. 

● ● ●

*Mürşid-i kâmil* olan evliyânın *Kalp göz*’ü açıkdır kardeşim. Onlar, *Kabir*’de olanları görüyorlar, *Mahşer*’de olanları görüyorlar, *Sırat* köprüsünü, *Mîzân*’ı, yâni *Terâzi*’yi görüyorlar.

Hattâ *Cennet*’i görüyorlar, *Cehennem*’i görüyorlar. Çünkü âhiretde *Zaman* yok. Zaman, bu *Dünyâ*’da var, orada yok. 

Meselâ Peygamberimiz aleyhisselâm, *Mîrâc*’da hazret-i *Osmân*’ın, koşarak *Cennet*’e girdiğini gördü. Hâlbuki hazret-i Osmân henüz vefat etmemişti, *Dünyâ*’da yaşıyordu. 

Orada zaman olmadığı için, hazret-i Osmânı *Cennet*’e girerken gördü. Çünkü bu dünyâ bir *Hayâl*. Ne demek hayâl? Yâni, *Ayna*’daki bir *Görüntü*. Aslı olmasa, görüntü olmaz.

Dünyâ, *Asıl* değil ki. Asıl olan, *Âhiret*’dir. Hazret-i Osmânın gerçek *Hayât*’ı, âhiretde. Burada zaman olduğu için *Ölüm*’ü bekliyor. Niçin? Öldükden sonra o gerçek hayâtda *Cennet*’e gitsin diye. 

Âhirette zaman yok. *Ezel* ve *Ebed*, orada bir *An*’dır. *Mebde* ve *Müntehâ*, yâni baş ve son, *Milyar*’larla sene, orada bir *An*’dır. Biz zamanlı yaratıldık. Zamanlı *Doğduk*, zamanlı *Büyüdük*. 

Onun için *Zamansız*’lık ne demek, aklımız ermez. Aklımız ermiyor bizim bu işe. İşte *Kalp gözü* açık olanlar, *Kıyâmet*’i de görüyor, *Cennet*’i de görüyor, *Cehennem*’de yananları da görüyor. 

Şimdiki *İslâm* düşmanları geberip de Cehenneme gidiyorlar ya, onların *Cehennem*’de yandıklarını, *Kalp gözü* açık olanlar görür efendim. 

Nasıl görürler? *Kalp*’lerinden âhirete bir *Pencere* açılır, o pencereden *Âhiret*’i görürler

Hüseyin Hilmi bin Saîd hazretlerinden sohbetler

 *Hüseyin Hilmi bin Saîd hazretleri buyuruyor ki:*

*Üniversite*’de okurken, Cumartesi günleri *Bâyezid* câmiine gider, en önde *Yer* kapar, Abdülhakim Arvasi Efendi hazretlerinin tam *Karşısı*’nda oturur, *Zevk*’le dinlerdim. 

Ne *Güzel* günlerdi yâ Rabbî! Şimdi *Hasret*’iyle yanıyorum Efendi’nin. O günlerin bereketiyle bu *Kitap*’lar yazılıyor kardeşim. 

*Arabî* ve *Fârisî* kitapları okumak kolay mı? Hele de *Yazmak!* Çok zor, çook. Bu, ancak *Büyük*’lerin himmetiyle, onların *Yardımı*’yla oluyor.

● ● ●

Her hafta, *Cumâ Namâzı*’ndan sonra, beş on dakîka *Sohbet* yapıyoruz. Ne konuşalım? *Fitne fesat* zamânında ne konuşulur? 

Peygamber Efendimiz buyuruyorlar ki: *Huzûr* on kısmdır, dokuzu *Susmak*’dadır. Fitne fesat zamânında *Ne* yapmak lâzım? 

Onu da Peygamber aleyhisselâm *Haber* veriyor. Peygamberimiz *Ne* dediyse, *Ne* buyurduysa, biz de *Onu* yapacağız kardeşim. 

Peygamber aleyhisselâm buyuruyor ki: Ümmetim arasında *Fitne Fesat* yayıldığı zaman, bir kimse benim *Sünnet*’ime yapışırsa, ona yüz *Şehîd Sevâbı* var. 

Yine Peygamber aleyhisselâm buyuruyor ki: *Men temesseke bi sünnetî, inde fesâdi ümmetî. Elehu ecürü mieti şehîd*, buyuruyor. Ne demek bu?

Yâni *Men*, bir kimse, *Temesseke bi sünnetî*, benim sünnetime yapışırsa, *İnde fesâdi ümmetî*, ümmetimin arasında *Fitne Fesat* yayıldığı zaman.

Yâni şimdi, bu zamanda, kim benim sünnetime yapışırsa. *Elehu ecürü mieti şehîd*, ona, yüz *Şehîd* ecri, yüz *Şehîd* sevâbı var. 

*Yüz* şehîd sevâbı, *Şaka* değil. Sünnete yapışmak ne demek? Bunu da *Hadîka* ve *Berîka* kitapları yazıyor, bizlere bildiriyor. 

Sünnete yapışmak demek, *Îtikâd*’da ve *Amel*’de ehl-i sünnet *Âlim*’lerinin bildirdiği *Yol*’a, yâni ehl-i sünnetin *Yolu*’na yapışmakdır.

Din ve fen ilimleri

Dinde reformcu diyor ki:

*(Sonra gelen âlimlerin öncekilerden dahâ ileri olması, ilâhî kanûnlar îcâbıdır. Çünkü sonrakilerin hareket noktası, öncekilerin sonunda başlar.)*

Cevap:

Sonra gelen âlimlerin, öncekilerden dahâ ileri olması sözü, *fen bilgileri için doğrudur*. 

Din bilgilerinde, Resûlullahın aleyhisselam”, *(Her asır, kendinden öncesinden dahâ şerdir. Kıyâmete kadar hep böyle olur)* hadîs-i şerîfi muteberdir. 

Bu hadîs-i şerîf, *fen adamlarının şahsiyetleri ve fen vâsıtalarını kullanmaları* bakımından da muteberdir(geçerlidir, değerlidir.).

Şübhesiz bu kâide çoğunluk için mu’teberdir. *Her asrda bundan müstesnâ olanlar bulunmuştur.* 

Dinde reformcu, *fen bilgisi ile din bilgisini birbiri ile karıştırmakta*, fen ile fen adamını da aynı şey sanmaktadır. 

*Fen elbet ilerliyor. Fakat bu ilerleyiş, fen adamlarının ileri olması demek değildir.* 

*Sonra gelen fen adamları arasında öncekilerden dahâ geri, dahâ bozuk ve dahâ alçak olanları az değildir.*

Faideli Bilgiler- Sayfa 116,117

Sohbette sükût

 REŞHA-322: Buyurdular: Eğer sohbette sükût, Hak sübhânehü ve teâlâdan âgâhlığın muhâfazası ve boş, lüzumsuz sözler söylememek için olursa, o sohbet Cennettir. Âyet-i kerîmede: "Orada boş, lüzumsuz söz duymazlar" [Meryem -62] buyurulması böyle sohbete işârettir. Kalbleri hakîkî mahbûbâ tutulmuş olanlar, her hâlde Hak sübhânehü ve teâlâ ile mükâleme [konuşma] ve münâcâttadır [ yakarma hâlindedir].

[Reşahât, sf: 405]

İnsanî ruhlar

 REŞHA-324: Buyurdular: İnsanî ruhlar, kudsî beşiklerde dâimâ müşâhedede idiler. Bu şehâdet âlemine getirip, nâsut kafesine sokup habs ettiklerinde, bedenlere taalluk sebebiyle, mesken [ev], melbes [giyecek] ve yemek ve bunlardan başka bedenin ihtiyâc duyduğu her şeyle meşgul oldular. Bu kadar çok meşgale ve sıkıntı bazılarını aslî vatanına dönmek isteğinden alıkoymadı ve hayvanî ihtiyaclar ve tabiî zevkler, onların öz vatanlarına kavuşma sevdasını kıramadı. Buradan anlaşıldı ki, insanın var edilmesinden maksûd, bu sıkıntılar değildir.

[Reşahât, sf: 405]

Ecir ikidir

 REŞHA-330: Buyurdular: Ecir de ikidir: Biri ecr-i memnûndur, diğeri ecr-i gayr-i memnûndur. Ecr-i memnûn, amel karşılığında olmayıp, mücerred, [sırf] mevhibedir. Gayr-i memnûn ise, amel karşılığındaki ecirdir.

[Reşahât, sf 406]