Sen sana gel ey gönül kılma hased kibr ü riya

Sen sana gel ey gönül kılma hased kibr ü riya
Bu sıfatlarla tahalluk eden oldu eşkıya

Sıdk ile biat kılıp oldun mu ümmet Ahmed'e 
Kuru laf ile geçirip ömrü kaldın süfliya

"Evvelü ma halakallahu rûhî"dedi Resul 
Hem sahih ahbarla buyurdu hadis-i kudsiya

Ümmü'l-ervah olduğıyçün zatını setr eyledi 
Hem "Kulirrûhu min emr-i Rabbî"geldi kafiya

Akl-ı evveldir Muhammed Akl-ı küllün mazharı 
"Evvelü mâ halakallahu lî akl" sahib haya

Hem buyurdu "Evvelü ma halakallahu Levh el kalem"
Sure-i "Nun ve'l-kalem"den anlayıp kıl fehmiya

Alem-i amâ'da iken oldu esmalar tamam 
Hak buyurdu "ya habibim küntü kenzen mahfiya"

Hem "Fe ahbebtü "anın anında buyurdu Ahad 
"Ahsen-i Takvim" habibim dedi "sensin" Kibriya

Mazhar-ı nur oldu Ol nuru hayadan terledi 
Cebhesi vech-i terinden geldi cümle enbiya

Zatı ilmin mazharıdır kainatın mefhari 
Yüzünün nurundan aldı şems ile encüm ziya

Gözleri nur-u basardır "Gabe gavseyn" kaşları 
Vechi mirat-ı Hudâ'dır "kün fekân"ın şehriya

Dişleri dürr ü mücevher lebleri ab-ı hayat 
Nefhası Ruhül-Kudüs'dür ruhleridir münteha

"Lâ nebiyye ba'di" buyurdu Hatemü'l-mürselin 
Oldu anın ayağı tozu al ile tutiya

Kainatın mebdeidir sırr-ı Hakk'ın mahremi 
Geldi hakkında Anın "Veş-şems" ü "ven-necmi hevâ"

Parmağıyla çün işaret kıldı mah etti nüzul 
Şakk olundu secde kıldı şod muti-i mahiya

Tuttu dünyayı Muhammed ümmeti şark ile garb 
Geldi bunca alim ü zahid meşayih asfiya

Oturup taht-ı hilafet üstüne vârisleri
Alem-i mülk-ü bekaya gitti bunca evliya

Hamdulillah bize irsal etti Hak bir kâmili 
Mürşidimiz Hazret-i şeyhim Muhammed Samiya

Destigir ol Salih'e dünya ve mafîhada Sen 
Kıl şefaat hürmetine Pîr-i azam Nakşiya