Peygamber Efendimiz (sallallahu teâlâ aleyhi ve sellem) buyurdular;
“Allah bir kulunu severse, ona günah zarar vermez. Çünkü tevbe eden günah işlememiş gibidir.”
Böyle buyurduktan sonra devamında;
“Allah tevbe edenleri sever.”
âyet-i kerîmesini okudular.
Bu hadîs-i şerîfin ma’nâsı şöyledir:
“Allahu teâlâ bir kulunu severse, o kul ölmeden önce tevbe eder de, geçmişte işlediği günahları ona zarar vermez, isterse günahları çok olsun. Nitekim müslüman olmadan önceki küfrü, müslüman olduktan sonra ona zarar vermez. Demek ki Allahu teâlâ günahların bağışlanmasına muhabbeti şart kıldı ve “Ey Habîbim (sallallahu teâlâ aleyhi ve sellem), de ki; “Eğer Allah’ı seviyorsanız, bana tâbi’ olunuz da, Allah sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın. (Âl-i İmrân, 31.)”
(Nâdir Risâleler I; Rûhu’l-Ârifîn, sf 251)
...
Âhir zamamandayız kardeşim. Her tarafda günah işleniyor. Öyle ya da böyle günahlara bulaşılıyor.
Nihayetsiz kerem ve mağfiret sahibi Allahu teâlâ, tevbe kapısını açık tuttu. Bütün günahları affedeceğini müjde buyurdu.
Ne olur, tevbeyi elden bırakmayalım, geciktirmeyelim. Belki bir zikir gibi dilimizden düşürmeyelim.
Allahu teâlâ tevbelerimizi kerem ve merhameti ile kabul ve tevbesine sadık yaşayıp îmân ile ölen kullarından eylesin.
Âmin.
