Büyük âlim ve velî Muhammed Sıddîk Arvâsî, Seyyid Fehîm Arvâsî hazretlerinin oğludur.
“Otuz iki” yaşında Ermeniler tarafından şehit edildi.
Abdülmecid Efendi der ki:
Benim yazım düzgündü.
Hocamız Abdülhakîm Efendi, Muhammed Sıddîk'ın hilâfetnâmesini bana yazdırdı.
Bunu yazdırdıktan sonra bizimle hiç ilgilenmedi.
Bir hafta böyle geçti..
Muhammed Sıddîk Efendi;
“Herhâlde benim bir kabâhatim oldu” diye üzülüyordu.
Başını kaldıramıyordu.
Mahcup bir hâli vardı.
“Ne hatâ yaptım?” diyordu.
Abdülhakîm Efendi, bana;
"Muhammed Sıddîk'a söyle, yarın atına binsin ve buralardan gitsin” buyurdu.
“Peki efendim” dedim.
Ve kendisine bunu söyledim.
O da atına bindi.
Aynı gün yola çıktı.
Ve ayrılıp gitti.
Çevkan Suyu’nun yanına vardı.
O sırada Seyyid Abdülhakîm Arvâsî hazretleri, ardından gidip onu geri çağırdı.
Koluna girdi.
İki âşık gibi beraber yürüyerek geri geldiler.
Herkes onlara bakıyordu.
Muhammed Sıddîk'a hilâfetnâmesini verip, onunla halkın gözleri önünde çok fazla ilgilendi.
Çok iltifatlar etti.
Ve uğurlayıp gönderdi.
Ona, önce gösterdiği sert muâmeleye temasla;
"Her şeyi tamamdı, ancak kalbinde, (Seyyid Fehîm Arvâsî hazretlerinin oğluyum) diye bir nokta vardı, onu da sildik” buyurdu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder