ES-SEMİ' Celle Celâluhu
Hüseyin Hilmi bin Saîd hazretlerinden sohbetler
*Hüseyin Hilmi bin Saîd hazretleri buyuruyor ki:*
Allahü teâlâ, *(Derd-ü belâ)* yı ve *(Hastalığı)* sevdiği kullarına verir kardeşim. Hazret-i Alî radıyallahü anh ne buyurmuş? *(El mü’minü beleviyyûn)*. Ne demek bu?
Yâni mü’min, *(Belâ)* dan ve *(Üzüntü)* den kurtulamaz. Çünkü mü’min olmanın alâmeti, *(Keder)* li olmakdır, *(Üzüntü)* lü olmakdır. El mü’minü beleviyyûn, bu demek.
Peygamber aleyhisselâm, birgün Eshâb-ı kirâmla bir yere gidiyorlardı. *(Hava)* da çok *(Sıcak)* dı, *(Güneş)* heryeri kavuruyordu.
Eshâb-ı kirâmdan biri, Peygamber aleyhisselâmın mübârek başının üzerine bir *(Örtü)* koymak istedi, hani *(Güneş)* den korumak için.
Ama Efendimiz aleyhisselâm bunu *(Kabûl)* etmediler. Niçin kabul etmediyer? *(Farklı)* muâmele olmasın diye.
● ● ●
*(Sevme)* nin üç alâmeti vardır. Birincisi, sevdiğini kim seviyorsa, onu da *(Sever)*. Kim sevmiyorsa, onu da *(Sevmez)*. Bu, sevenin elinde değildir. Kendiliğinden olur.
İkincisi; insan, sevdiğine *(İtâat)* eder. İtâat varsa, *(Seviyor)* demekdir. Yoksa, *(Sevmiyor)* dur. Bu da, insanın elinde değildir.
*(Sevgi)* nin üçüncü alâmeti de, hep *(Sevgili)* den bahsetmek ister. Bu da sevenin elinde değildir.
İki mü’min, *(Sevgi)* le, *(Muhabbet)* le bir araya gelseler, muhakkak birinden diğerine *(Feyz)* akar. Hiç bir şey konuşmasalar bile.
Sâdece birbirlerinin yüzüne *(Sevgi)* ile baksalar, *(Kalp)* leri arasında bir hareket başlar. Hangisinin *(İhlâsı)* daha çoksa, onun kalbinden öbürünün kalbine *(Feyz)* akar.
Feyz, *(Nûr)* demekdir. Bu, onların ellerinde değildir. Haberleri olmadan bu münâsebet kurulur. *(Sahâbî)* ler, henüz ilk sohbetde *(Müctehid)* olurlardı.
Yâni dereceleri, bütün *(Evliyâ)* ların üstünde olurdu. Çünkü onların nefsleri *(Îmân)* ederdi.
Yâdigâr mektûblar 55.mektûb
Bu üç mektûb Kuleli'den Hulki Demiray'a Arabî harflerle yazılmıştır.
23 Cemâzi'l-Âhire 1378 [3.1.1959]
Ve aleyküm selâm kıymetli Hulki [Demiray]
Mübârek yazılarla tezyîn edilmiş olan temiz mektûbunuzu tekrar tekrar okudum. Cenâb-ı Hakka nihâyetsiz şükrler olsun ki küfr zulmeti, irtidâd sizin lâtîf rûhunuza ızdırâb vermekdedir. Letâfet ne kadar artarsa ızdırâb ve teessür de o derece ziyâde olur. Çalışınız, Cenâb-ı Hak çalışana elbette in'âm eder. Siz isteyiniz. O elbette matlûbunuza îsâl eder [kavuşturur]. Tâlib olduğunuz cevherler, çok kıymetlidir. Elimize giren çok az olsa da pek çok ve pek kârlı demekdir. Gayret ediniz, kazancınız az olsa da kıymeti pek fazladır. Ya kazancı çok olanlara ne diyelim?
Eski dersleri tekrar edip unutmamak da büyük ni'metdir. Cenâb-ı Hak sizi ve arkadaşlarınızdan sizin gibi olanların hepsine bütün iyilikleri bütün kemâlâtı nasîb eylesin. Onun ihsânı sonsuz, rahmeti nihâyetsizdir. O kadar verir ki, akl hayret eder. Karanlık ormanlarda âb-ı hayât akıtır; küfr ve ma'sıyet içinde evliyâ yetişdirir. Yâ Rabbi, Sen bizi nefislerimize mağlub etme, onun hîlelerine aldanmakdan bizleri koru. O senin düşmanındır ve bizim düşmanımızdır. Bir dakikalık zevki için bizi helâke, bir sâniyelik lezzeti için sonsuz felâkete sürükleyen azılı ve gaddar bir düşmandır. Bizleri doğru yoldan ayırma! Kalblerimizi sevdiklerinin sevgisi ile doldur!
Bütün arkadaşlara tekrar selâm ve duâlar ederim. Hepinizin duâlarınızı beklerim.
Deniz hayvanlarından yalnız balık cinsinden olanları yemek helâl olup, başka cinsleri yemek helâl değildir, ya'nî harâmdır. Köpek balığı, yılan balığı, yunus balığı, velhâsıl her balık helâldir. Midye, istakoz ve sâir şeyleri yemek harâmdır. Câiz değildir. Bütün [Hanefî] fıkh kitâbları câiz değildir, helâl değildir diye yazmakdadır. Mekrûh diye yazan yokdur. Peygamberimiz sallallahü aleyhi ve sellem pazarda yengeç satan birini men' buyurdu, sattırmadı.
[Kâdızâde] Âmentü Şerhi'nde 14'ncü sahîfede diyor ki, cism iki kısmdır. Cism-i latîf, cism-i kesîf. Cism-i kesîfde rûh yok ise büyür, üremez ise cimâd denir. Dağlar, taşlar, yerler, gökler, yıldızlar, sular cimâddır. Büyür, ürer ise nebât denir. Demek ki nebâtât rûhsuzdur, cansızdır. Büyümesi, üremesi, hareketi tabî'at kanunlarına bağlı olup irâdesizdir. Tav'an değil tab'an'dır [İsteyerek değil, tabiî olaraktır]. Cism-i kesif rûhlu ise hayvandır. Hayvan ve insan rûhludur, canlıdır. Bunlar ma'lûmât-ı şer'î değil; hikemî, ya'nî tecrübîdir. Bunları kabûl ve red, şerî'ati kabûl ve red olmaz. Hepinize ve doğru yolda gidenlerin hepsine selâmetler, selâmlar olsun.
Hüseyin Hilmi bin Saîd hazretlerinden sohbetler
*Hüseyin Hilmi bin Saîd hazretleri buyuruyor ki:*
Bu *(Nefs)*, insanın içindedir ve bu hizmetlere *(Mâni)* olmak ister kardeşim. *(Li külli şey’in mâni’ûn, lil ilmü mevâni’ûn)*. Ne demek bu?
Yâni her şeyin bir *(Mâni)* si vardır, ama *(İlm)* in mânileri *(Çok)* dur. İlimden maksat, islâmiyeti öğrenmekdir veyâ öğretmekdir. Yâni *(Emr-i mâruf)* dur.
İşte *(Kitap)* dağıtmak, en iyi *(Emr-i mâruf)* yapma şeklidir. Bunu da *(Sizler)* yapıyorsunuz. Bu da bizi çok sevindiriyor kardeşim.
Bir mü’minin, bütün *(Duâ)* larının kabûl olması, onun *(Evliyâ)* olduğunu göstermez. Peki, evliyâ olmanın alâmeti nedir? Evliyâ olmanın *(Alâmeti)*, Allahü teâlânın emir ve yasaklarına *(Uymak)* dır.
Efendi hazretlerine gelmişler; (Efendim, ümmet-i Muhammede duâ edin!) demişler. Ne buyurmuş Efendi? *(Bana ümmet-i Muhammedi gösterin, duâ edeyim!)* buyurmuş Mübârek.
*(Kalp)*, yâni *(Gönül)*, bu kâinâtda Allahü teâlâya en *(Yakın)* olan şeydir. Kimin kalbi? Her insanın. Herkesin kalbi, Allahü teâlâya en *(Yakın)* dır.
Ona, Mektûbâtda *(Cârullah)* deniyor. Yâni Allahın komşusu. Mektûbâtda geçiyor bu. Öyleyse *(Mü’min)* olsun, *(Kâfir)* olsun, hiç kimsenin kalbini kırmıyacağız kardeşim.
Bu büyükler, kendilerini, hocalarının yanında, *(Arslan)* ın ağzındaki *(Yem)* gibi, hattâ karnındaki yem olarak görürler, öyle çok korkarlar.
Niçin korkarlar? *(Üzerim)* diye, *(İncitirim)* diye. Çünkü hocalarının *(Büyük)* lüğünü biliyorlar, onu iyi *(Tanıyor)* lar. Kur’ân-ı kerîmde geçiyor zâten.
*(İçinizde, Allahü teâlâdan en çok korkanlar, Onu en çok tanıyanlardır)* buyuruluyor. Kimdir bunlar? Büyük âlimler ve yüksek evliyâlardır.
Hüseyin Hilmi bin Saîd hazretlerinden sohbetler
Hüseyin Hilmi bin Saîd hazretleri buyuruyor ki:*
Mü’minin sîmâsı *(Şifâ)* dır, kelâmı *(Devâ)* dır, artığı *(İlâç)* dır. İmâm-ı Rabbânî hazretleri buyuruyorlar ki:
Bir *(Kelime-i tevhîdi)*, terâzinin bir kefesine koysalar, yedi kat gökler dolusu *(Günâhı)* da öbür kefeye koysalar, birinci kefe *(Ağır)* gelir.
Bir hadîs-i kudsî var. Cenâb-ı Hak buyuruyor ki: *(Lâ ilâhe illallah hısnî, men kâlehâ dehale hısnî, femen dehale hısnî, emine min azâbî)* Ne demek bu?
Lâ ilâhe illallah, benim *(Kal’am)* dır. Kim bunu söylerse, benim *(Kal’ama)* girer. Benim kal’ama giren de azâbımdan *(Emîn)* olur.
Bu *(Kelime-i tevhidi)* söylemek kolay değil kardeşim. Bunu söyletmek için milyonlarca müslümân *(Şehit)* düşdü.
Bunu söylememek için, milyonlarca *(Kâfir)* ölüp, Cehenneme gitdi. *(Haçlı)* seferleri, hep bu yüzden oldu.
● ● ●
Hazret-i Ebû Bekr radıyallahü anh, Peygamberlerden sonra, insanların *(İkinci)* si oldu. Bütün müslümânların kazandığı *(Sevap)* ların bir misli, *(Hocası)* na gider.
Sonra, hocasının *(Hocası)* na, sonra onun *(Hocası)* na, en son Ebû Bekr-i Sıddîkda toplanır. Ve onda toplanan bu sevapların bir *(Misli)* de Peygamber aleyhisselâma gider.
Böylece her *(An)*, her *(Sâniye)*, Sevgili Peygamberimizin derecesi kat kat yükselir. Nereye kadar? *(Sonsuza)* kadar.
Yâdigâr mektûblar 112.mektûb
Van vilâyetinde bulunan Seyyid Fehim Arvâsî'nin torunu Vehbi Arvas'a yazılmışdır.
Ve aleyküm selâm kıymetli ve muhterem Vehbi bey
Mübârek ellerinizle yazdığınız saf kalbinizin tercümanı olan mektûbunuzu almakla şereflendim. Size muhatab olmak, teveccüh lerinizi ve duâlarınızı almak, kazanmak ni'metini ihsân eden Rabbime nasıl şükredeceğimi bilemiyorum.
Abdülhakîm Efendi Hazretlerinin sohbetinde ve hizmetinde bulunmak seâdetinin sayısız bereketlerinden birisi de sizin iltifatınıza kavuşmak oldu.
Her insanın bir aslı, bir mayası, bir maddesi vardır. Bir de sıfatlar, huylar vardır. Bunun ikisinin de kıymetli olması çok az kimselere nasîb olur. Çünki, birincisi pek nadirdir, pek azdır. Bizler bu ni'metten mahrumuz. Sıfatlarımızı, huylarımızı, niyetlerimizi ve işlerimizi düzeltebilirsek, kıymetli insan olmamız umulur. Buna kavuşabilsek bile, yarım insan oluruz. Siz böyle değilsiniz. Cenâb-ı Hak insanlığın en kıymetli tarafını size ihsân etmiş. Sizi habîbinin, sevgili peygamberinin mübârek kanından yaratmış. Aslınız temiz, ayrıca büyük bir velînin,mübârek kalbinden nurlar, feyzler fışkıran bir mürşid-i kâmilin torunusunuz. Sizin ufak iyiliklerinize, az bir ibâdetinize o kadar sevâblar verilir ki, bizler seneler ile çalışsak, canımızı feda etsek onun yarısına bile kavuşamayız. Sizin az bir gayretiniz ile kalbiniz açılır, dedenizin (kuddise sirruh) nurlandırıcı feyzlerine gark olursunuz.
Aman kardeşim, kıymetini biliniz. Sizin için her ni'met,her seâdet hazırdır. En büyük ve başkaları için imkânsız olan seyyidlik ni'meti size ihsân edilmişdir. Bu fevkalâde ni'met, diğer bütün ni'metlerin ve seâdetlerin müjdecisidir. Sizin kandiliniz hazırlanmış, yağı ve fitili kudret hazînelerinden ihsân edilmişdir. Ufak bir kıvılcım, sizi ve etrafınızı nurlandıracakdır. Bu kıvılcım da sizin elinizdedir. Başkasından beklemeyiniz.
İşinize devâm ediniz. Sebeblere yapışmakla emrolunduk. Boş zemânlarda tahsile de sarılınız. Sarf ve nahv çok kolaydır. Fakat mâhir ve müşfik bir üstad lâzımdır. Siz niyyet edin ve çalışın. Cenâb-ı Hak kolaylaşdırır. Mektûbât tercemesini ve Seâdet-i Ebediyye kitâbını hergün, gece gündüz okuyunuz. Kalbinizde ve ruhunuzda çok değişiklikler olur. Mübârek dedenize (kuddise sirruh) râbıta yapınız. Size söz veriyorum, önce rü'yalarda, sonra uyanık iken sizi kabûl buyururlar. Hiç kimseye nasîb olmayan devletlere ve ni'metlere kavuşursunuz. Bizlere de o ni'metlerden serpersiniz,ihsân edersiniz, bizleri o karanlıklardan kurtarırsınız. Vesselâm.
Dâdîm tûra zi genc-i maksûd nişan,
Ger ma neresidîm,tû şâyed bi-resîd
[Aranılan hazînenin nişânını gösterdim sana/Sen belki kavuşursun, biz kavuşamadıysak da]
Hayat bir hayaldir, ona aldanma
Nefsine uyarak, şeytana kanma
Her duyduğun söze Hak gözle bakma
O, sözler içinden Hakkı ara bul. [1969]
Not: Bu mektûb yazıldığında 17 yaşında bulunan Vehbi Arvas, Van müftüsü Seyyid Nizameddin Efendi'nin oğlu ve Seyyid Fehim Arvâsî hazretlerinin torunudur. Mektubun akabinde Hilmi Işık Efendi'nin kitaplarını okuyup, kendisi ile de müteaddit görüştü. Müstesna bir şahsiyetti. Erzurum edebiyat fakültesini bitirdi. Van'da ziraat teknisyeni olarak çalıştı. 1995'te tekâüde ayrıldıktan sonra TGRT'de çalıştı. 12 Nisan 2008'de İstanbul'da kalp krizinden vefat etti. Bağlum'da medfundur.
Zâhir ve Bâtın
- Cenâb-ı Hak insanın kalbinde saklı olanlara muttali'dir. Bazen sâhibi olan kimse bile kalbinde saklı ve gizli bulunanlardan habersiz olur. Bazen melekler bile, bu gizliliğe vâkıf olamazlar. Ancak ilim sıfatıyla Cenâb-ı Hak bilir.
İnsanın bir zâhiri, bir bâtını vardır. Zâhir de iki kısımdır. Zâhirin zâhiri, zâhirin bâtını. Bâtının da zâhiri ve batını vardır. Bâtının bâtınından sonra ebtan gelir. Bunun da zâhiri ve bâtını vardır. Ebtandan sonra ebtan-ı butûn gelir. Bunun da zâhiri ve bâtını vardır. Ondan sonra fuâd gelir ki, nazargâh-ı ilâhîdir.
( Seyyîd Abdülhakîm Arvâsî kuddise sirruh)
Hüseyin Hilmi bin Saîd hazretlerinden sohbetler
*Hüseyin Hilmi bin Saîd hazretleri buyuruyor ki:*
*(Münâfık)* lar, birbirlerinin arkasından konuşur, *(Gıybet)* yaparlar. *(Mü’min)* ler ise, birbirlerinin arkasından *(Duâ)* ederler.
Mü’min, gıybet etmez. Gıybet, en büyük *(Kul)* haklarındandır. *(Tövbe)* ile affolmaz, helâllaşması lâzım. Bizzât *(Kendi)* si ile helâllaşacak.
*(Evlâdı)* ile helâllaşsa yine olmaz. Kendisiyle *(Bizzât)* helâllaşacak. Peygamber aleyhisselâm buyuruyorlar ki:
Allaha ve âhiret gününe *(Îmân)* eden, ya *(Hayr)* söylesin, ya da *(Sussun)*.
Allaha ve âhiret gününe *(Îmân)* eden, *(Komşu)* su ile *(İyi)* geçinsin
Allaha ve âhiret gününe *(Îmân)* eden, misâfirine *(Çok iyi)* davransın.
Bütün *(Günâh)* lara, Allahü teâlânın *(Sıfat)* ları düşmandır. Onun *(Kahhâr)* sıfatı var, *(Gadab)* sıfatı var. O sıfatlarıyla düşmandır.
Ama *(Kibirli)* olana, bizzât* (Zâtı)* düşmandır. Çünkü *(Kibriyâ)* sıfatı, yalnız Ona *(Mahsûs)* dur.
Allahü teâlâ her *(Günâhı)* affeder, ama *(Kibirli)* yi affetmez. Onun için Cenâb-ı Hak bir hadîs-i kudsîde buyuruyor ki:
*(Azamet ve kibriyâ, benim hakkımdır. Kim bana bunda ortak olmaya kalkarsa, hiç acımam, onu yakarım.)*
Peygamber Efendimiz de aleyhisselâm; *(Kalbinde zerre kadar kibir olan, Cennete giremez)* buyuruyor.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)