İstiğfar etmek

 *Hüseyin Hilmi bin Saîd hazretleri buyuruyor ki:*

Hüküm mevkîinde sıkıntı çok olur. Bir çürük üzüm tânesi, bir sepet sağlam üzümü çürütür. Fakat bir sepet sağlam üzüm, bir çürük üzümü düzeltemez. 

Öyleyse, bu çürük üzümü bünyeden atmak gerekir. Sizin atmanıza gerek yok, o kendisi gider. 

Osmânlıyı, Reşit Rızâ ve Mithat paşa gibi birkaç çürük adam çökertmiştir. 

Bizim kitaplarımız, Allahü teâlânın sevdiği kullarının yazılarıdır kardeşim. Ben bâzen, yeri gelince diyorum ki: *(Bizim kitaplarımız çok kıymetli, çoook. Her kitâbdan daha kıymetlidir.)*

Niçin kıymetlidir? Çünkü bizim kitaplarımızın içinde, bana âit bir yazı yok da onun için efendim. Hep o büyüklerin yazıları. Onun için kıymetli. 

Bize âit yazılar, *(Pırlanta)* nın yanında, *(Cam)* parçası gibidir. Bizim kitaplarımızda eğer bana âit de birkaç satır olsa, pırlantaların arasına cam parçalarını karışdırmış oluruz. 

O zaman hiç kıymeti kalmaz. Elhamdülillah, bize âit hiçbir yazı yok. Nasıl olsun ki efendim. Büyüklerin meydânında küçüklerin ne işi var.  

O büyüklerin kelâm meydânında, âciz kulların ne işi var. Maalesef şimdi herkes aklına geleni yazıyor. Sonra da *(İslâmiyet budur)* diyorlar. 

Hâlbuki yazdıklarının, islâmiyetle hiç alâkası yok. Kendi kafalarından çıkan şeyleri islâmiyet sanıyorlar. 

Mazhar-ı Cân-ı Cânân hazretlerinin 25. ci mektûbunda buyuruyor ki: *(İnsanların başına gelen her dert ve belâ, her musîbet, her sıkıntı, kötü amellerimizin karşılığıdır.)* 

Cezâ, karşılık demek. Yâni başımıza bir dert, bir musîbet geldiyse, muhakkak kötü bir amel yapmışızdır. Bir günâh işlemişizdir, onun karşılığıdır. 

Ne yapacağız peki? Hemen pişmân olup, tövbe edeceğiz, af dileyeceğiz, istiğfâr edeceğiz. İstiğfâr edince de o kötülük gider. Demek ki en birinci ilâç, istiğfârdır. 

*(Estağfirullah el azîm el kerîm ellezî lâ ilâhe illâ hû. El hayyel kayyûme ve etûbü ileyh.)* 

Bunu okudun mu, yapdığın kabâhat afv olur. Kabâhat afvolunca da, o başına gelecek olan derd-ü belâ artık gelmez, geri gider.

Hüseyin Hilmi bin Saîd hazretlerinden sohbetler

 *Hüseyin Hilmi bin Saîd hazretleri buyuruyor ki:*

Peygamberimiz aleyhisselâm; *İ’mel vestağfir!* buyuruyor. Yâni ne yaparsanız, velev ki *İbâdet* de yapsanız, arkasından *Tövbe* edin, *İstiğfar* edin buyuruyor

Öldükden sonra, âhirette, *Büyük* lerden naklen konuşulanların, birer *Hakîkat* olduğu meydana çıkacak efendim. Eğer buna kıymet verilmemişse; 

*Eyvaah! Bunu ben Seâdet-i Ebediyye kitâbında okumuşdum, orada yazıyordu*. Yâhut da; *Falan âbiden duymuşdum!* diyeceğiz. 

Ama ne fayda. Dünyâya *Geri* dönsen dönemezsin, *Tövbe* etsen edemezsin, *Namaz* kılsan kılamazsın. *İmtihân* bitdi çünkü, yapacak bir şey yok. 

Kendimizi *Ölmüş* bileceğiz kardeşim. *Kabre* konmuş, *Suâl melekleri* gelmiş gibi yaşamalı bu dünyâda. *Ölmeden evvel ölün!* hadîs-i şerîfinin mânâsı, işte bu. 

Her güne, *Ölmüş* de, tekrar dünyâya gelmesine *İzin* verilmiş insan gibi başlamalı. *Bu gün sana izin verildi, yarın gene hesâba çekileceksin!* denilmiş gibi. 

Her gün *Böyle* düşünülmezse, bu günlerin arkası kesilmez ve *Ömür* biter efendim. Öldükden sonra başımıza geleceklerin, *Mutlak* olduğuna inanmak lâzım.

Peygamber aleyhisselâm buyuruyorlar ki: *Ey eshâbım!* Sizler, Allahü teâlânın emir ve yasaklarından, onda *Dokuzu* nu yapsanız, *Birini* yapmaz iseniz *Helâk* olursunuz. 

Yâni, *Yüksek* dereceden bir *Aşağı* dereceye düşersiniz. Ama âhir zamanda gelecek olan ümmetim, emirlerden *Bir tâne* sini yapsalar, *Kurtulur* lar. Efendimiz böyle buyuruyor.

Peki, emirlerin *Onda biri* nedir? Efendi hazretlerine sordum. Âhir zamanda gelecek ümmetin kurtulmasına sebep olan o *Bir emir* nedir? dedim. 

Efendi hazretleri, *Îmân* dır buyurdu. Yâni *Doğru Îmân*. Âhir zamanda gelecek olan ümmetin en büyük derdi, *Îmânını korumak* olacak. Neden? Çünkü îmân çok *Hassas* dır. 

Bir kelimeyle *Gelir*, bir kelimeyle *Gider*. İslâmiyetin bir emrini hafife almak ve küfre sebep olan bir kelimeyi söylemek, *Îmânı* götürür. Ama bir *Tövbe* etmekle de *Geri* gelir.

İstiğfar duası nedir?

"Estağfirullah el azîm el kerîm ellezî lâ ilâhe illâhû el hayyel kayyûme ve etûbu ileyh." Bu duâ istiğfar duasıdır.

İstiğfâr etmek, *Şifâ* dır. Bilhassa ramezân-ı şerîfde. Ramezân-ı şerîf, *İstiğfâr* ayıdır, *Tövbe* zamânıdır. Dünyâ ve âhiret zararlarına, mazarratlarına, *Şifâ* dır ve *İlâç* dır istiğfâr.

(Hüseyin Hilmi Işık rahmetullâhi aleyh)

Hüseyin Hilmi bin Saîd hazretlerinden sohbetler

 *Hüseyin Hilmi bin Saîd hazretleri buyuruyor ki:*

İstiğfâr etmek, *Şifâ* dır kardeşim. Bilhassa ramezân-ı şerîfde. Ramezân-ı şerîf, *İstiğfâr* ayıdır, *Tövbe* zamânıdır. Dünyâ ve âhiret zararlarına, mazarratlarına, *Şifâ* dır ve *İlâç* dır istiğfâr. 

*Estağfirullah el azîm el kerîm ellezî lâ ilâhe illâhû el hayyel kayyûme ve etûbu ileyh*. İstiğfar duâsı budur işte.

El hayyül değil, El hayyel. İstiğfâr okurken *El hayyel* denir. Âyet-el kürsî okurken *El hayyül* denir. Karışdırmamak lâzım birbirine. Biri *Ötre*, biri *Üstün*. Mühimdir bu. 

*Ne olurmuş canım, üstün ötre ne farkeder?* böyle demiyeceğiz. Kur’ân-ı kerîmde ne buyuruluyor; *İnnemâ yahşallâhe min ibâdihî ulemâü*. Mânâsı ne bunun? 

*İnnemâ*; elbette. *Yahşâ*; korkar. *İnnemâ yahşallâhe*; Elbette Allahü teâlâdan korkar. *Min ibâdihî*, kulları arasından. *Ulemâü*; âlimler. 

Dînini bilenlere *Âlim* denir. Kulları arasında âlim olanlar, Allahü teâlâdan elbette korkar. Biz, şahısların *Küfr* üne de karışmayız, *Bid’at* ına da. 

Biz, hak *Yol* da yürürüz. Abdülhakîm Efendi hazretlerinden işitdiğimiz, okuduğumuz, öğrendiğimiz *Yol* da bulunuruz. Başkalarına karışmayız kardeşim. 

*Sallatallahül kelbe alel hınzîr!* Ne demek bu? Allahü teâlâ, kelpleri yâni *Köpek* leri, hınzırlara yâni *Domuz* lara musallat eder. Birbirlerini yerler, biz karışmayız. 

*Ma’lûmât-ı Nâfi’a* diye bir kitap vardı. Efendi, bir gün bana; *Al oku bunu, fâidelidir!* buyurdu. Biz onu şimdi basdırdık. *(1)* numaralı kitabımızdır. Adını da, *Fâideli Bilgiler* koyduk. 

Efendi hazretleri söyledi bize onu. Hep Efendi hazretlerinin *Meth* etdiği, *Tavsiye* etdiği kitapları basdırdık. O büyüklerin *İsmi* ni bile söylemek *Kâr* dır, büyük, *Kazanç* dır kardeşim.

Hüseyin Hilmi bin Saîd hazretlerinden sohbetler

 *Hüseyin Hilmi bin Saîd hazretleri buyuruyor ki:*

Bursa’da iken, bir gün sokakda, *Tesettür* lü bir hanım ile, *Mini etek* li kızını, kolkola gördük. Kıyâmette, mini etekli kız, tesettürlü olan o annesine veyâ nenesine diyecek ki:

Siz dünyâda *Kapalı* geziyordunuz, neden beni de kendiniz gibi *Örtme* diniz? Şimdi beni *Ateşe* atıyorlar! diyecek. 

Sonra da diyecek ki: Hadi bakalım, dünyâda iken açık gezmeme *Mâni* olmadınız, şimdi siz de benimle berâber *Cehenneme* gireceksiniz! 

Böyle diyecek. Ve efendim dünyâda nasıl ki, *Kızı* veyâ *Torunu* ile böyle geziyorsa, aynı şekilde onlarla berâber, *Cehenneme* girecekler.

● ● ● 

Elhamdülillah, biz çok *Tâlihli* yiz, bütün dünyâyı sevindiriyoruz kardeşim. En büyük ibâdet nedir? *Mü’minleri sevindirmek!* İşte biz bunu yapıyoruz. 

Bu hizmetler sebebiyle öyle çok *Sevap* kazanıyoruz ki, âhiretde anlıyacağız bunun *Kıymeti* ni. Allahın kullarını sevindiriyoruz. 

Hem *Sevindirmek* sevâbı alıyoruz, hem de *Öğretmek* sevâbı. Yâni *Emr-i mâruf* sevâbı kazanıyoruz. Ne büyük ni’met. İnşallah o sevaplar bizleri âhirette korur kardeşim. 

*Allahümmağfir lî ve li-vâlideyye ve lil-mü’minîne vel mü’minât*. 

Peygamber Efendimiz böyle duâ buyuruyor. Her gün *Yirmibeş* kere bunu okumalı. Her kim bunu okursa, ona her bir mü’min adedince *Sevap* yazılır ve kıyâmet günü, o mü’minler; 

Yâ Rabbî! Bu kulun, dünyâda iken bize istiğfâr ederdi, duâ ederdi. Biz de bugün ona duâ ediyoruz. Sen bizim duâmızı kabul et, bu kulunu affet! derler. 

Bütün mü’minler için istiğfâr edeceğiz kardeşim. Ama önce kendimize duâ edeceğiz. *Allahümmağfir!* yâ Rabbî affet. *Lî,* beni. Yâ Rabbî beni affet, diyeceğiz. 

Sonra da ana babamıza duâ edeceğiz. *Ve li-vâlideyye* yâ Rabbî, anamı ve babamı da affet diyeceğiz. Onlar için de *İstiğfar* edeceğiz. 

Üçüncü olarak da bütün mü’minlere duâ edeceğiz. *Ve lil mü’minîne* yâ Rabbî, bütün mü’min olan erkekleri, *Vel mü’minât* ve bütün mü’min olan kadınları da affet yâ Rabbî.

Velhâsıl, bütün mü’min erkeklere ve bütün mü’min kadınlara böyle duâ edeceğiz, Bu, çok güzel bir *İstiğfâr Duâsı* dır kardeşim.

Hüseyin Hilmi bin Saîd hazretlerinden sohbetler

 *Hüseyin Hilmi bin Saîd hazretleri buyuruyor ki:*

Bizim kitaplarla yapılan bu hizmetlerden hâsıl olan *Sevâba* bütün arkadaşlar *Ortak* dır. Rabbimiz çok merhametli kardeşim. 

Afvı, merhameti *Sonsuz*. Sonu yok. *Dert* de Allahdan, *Şifâ* da Allahdan gelir. Terâvih namâzında okuyoruz ya dört rekât arasında; 

*Allahümme salli alâ seyyidinâ Muhammedin ve alâ âli seyyidinâ Muhammed. Bi adedi külli dâin ve devâin*, okuyoruz. 

*Bi adedi külli dâin*, yâni bütün hastalıklar adedince. *Ve devâin* ve bütün devâlar, şifâlar adedince selâm olsun. 

Hem hastalıklar, hem de şifâlar adedince Peygamber Efendimize *Selâm* olsun, diyoruz.

*İstiğfâr* okuyunca da, *Şifâ* hâsıl olur. Dertlerin, elemlerin gitmesine sebep olur. Sağlam insanları da dertlerden, elemlerden *Muhâfaza* eder. 

Hepimiz istiğfâr okuyacağız kardeşim. İstiğfâr, *Kötülük* lerden, *İftirâ* dan, *Fitne* den, *Fesat* dan ve her türlü *Şer* den Allahın izniyle korur.

Muhâfaza eder ve bunlara mübtelâ olanları da halâs eder. Okuduğumuz istiğfârın içinde ne var? *Lâ ilâhe illâ ente sübhâneke innî küntü minez zâlimîn!* 

İmâm-ı Rabbânî hazretleri, bir mektupda buyuruyor ki: Yeryüzündeki sözlerin, lâfların en kıymetlisi budur. En fazîletli zikr, *Lâ ilâhe illâllah* demekdir. İşte istiğfârın içinde bu var. 

*Efdâl-i zikr* budur. Ne demek *Efdâl?* Allahü teâlânın çok sevdiği demek. Sevâbı çok olan şeye *Efdâl* denir. Çok kolay, ama bilmek lâzım. Okumak, öğrenmek lâzım. 

Peygamber Efendimiz ne buyuruyor: *İnnellâhe lâ yenzuru ilâ süveriküm ve siyâbiküm velâkin yenzuru ilâ kulûbiküm ve niyyâtiküm*.  

Ne demek bu? *İnnellâhe lâ yenzuru ilâ süveriküm ve siyâbiküm* Yâni Allahü teâlâ, sizin şeklinize, elbisenize, sakalınıza, sarığınıza, cübbenize bakmaz. 

*Ve lâkin*, ve lâkin neye bakar? *Yenzuru ilâ kulûbiküm ve niyyâtiküm*. Kalplerinize ve niyetlerinize bakar. Efendimiz aleyhisselâm böyle buyuruyor.