CENNETE GİRMEYECEK SEKİZ TAİFE KİMLERDİR

 MÜZEKK-İN NÜFUS DERSLERİ 

 

Îbn-i Ömer radıyallahu anh buyurur ki; ben Resûl-ü zişân aleyhi ve âlihi salâvatullah-il-Mennân efendimizden işittim: 

“Hak teâlâ, cenneti yarattığı zaman buyurdu: “Söyle ey cennet!” Cennet, Allâhu azim-üş-şânın desturu ile söyledi: “Bana giren kişi said oldu.”

Hak teâlâ buyurdu: “İzzetim hakkı için, sekiz tâife sende sakin olamayacaklardır:  

1 - İçki içen ve tövbesiz ölenler. 

2 - Zinâ eden ve tövbesiz ölenler. 

3 - Dedikoducular.  

4 - Karısını kıskanmayan deyyuslar.  

5 - Livatâ edenler. 

6 - Muhannisler (Yeminlerini bozanlar)  

7 - Ana-baba ve hısım akrabadan ziyareti kesenler. 

8 - Allah’a yemin olsun ki şu işi yaparsam deyip yine de o işi yapan.

(Eşrefoğlu Abdullah Rumî hazretleri)

Müslüman her günahı işleyebilir ama peşinden hemen tövbe eder

 Müslüman, her günahı işleyebilir. Ama peşinden üzülür, pişman olur ve tövbe eder.Üzülmezse, Allah’ın yasak etmesine ehemmiyet vermiyor demektir ki, imanı gider mâzallah.

(Ubeydullah-ı Ahrar hazretleri “kuddise sirruh” )

Müslüman gibi yaşayın ki öldüğünüzde sizi Müslüman gibi karşılasınlar

 Eğer çocuksanız, mektebe gidin. Yok eğer deliyseniz, tımarhaneye gidin! -Hasta iseniz, tabibe görünün. Ölü iseniz, kabirlere gömülün. Yok eğer Müslüman iseniz, o zaman Müslüman gibi yaşayın ki, öldüğünüzde, sizi Müslüman olarak karşılasın ve Müslüman gibi muamele yapsın melekler.

(Şakik-i Belhi hazretleri “rahmetullahi aleyh”)

Yeryüzünde gerçek anlamda Peki diyen Ebu Bekr-i Sıddîk hazretleridir

 Kardeşlerim, hak söze Peki demek çok mühimdir. Ehl-i sünnet âlimlerinin sözlerine hemen inanmak lazımdır.Bu Peki demenin tasavvuftaki tarifi, teneşir tahtasındaki ölü gibi olmaktır. Çevrilince döner, bırakılınca durur. Hiç bir itiraz ve müdahalesi yoktur. Tam teslim olmuştur. Yeryüzünde gerçek anlamda Peki diyen Ebu Bekr-i Sıddîk hazretleridir. Miraca inanmayan Mekkeli müşrikler, O akıllı adamdır diye gidip, kapısını çalarak;- “Senin efendin, bir gecede Kudüs’e gidip geldiğini söylüyor” dediler.O, hiç tereddüt etmeden;- Eğer o söylediyse, doğrudur, deyip, kapıyı kapattı. Hiç aklına, ilmine danışmadı. Bir an tereddüt etmeden Peki dedi.İşte gerçek Peki budur ve bu teslimiyeti ile sıddîklık makamına yükselmiştir.Onun için Peki derken, gerçek anlamını düşünmeli, öyle Peki demelidir. Peki kelimesinin değeri, söyleyenin ihlası kadardır.

(Mahmud-u İncirfagnevi “kuddise sirruh” hazretleri)

Hace Mevdud-i Çeşti hazretleri

 Hace Mevdud-i Çeşti hazretlerinin “rahmetullahi aleyh” vefatı yaklaşınca, ara ara başını kaldırıyor ve sanki birini bekler gibi kapıya bakıyordu.O esnada, nur yüzlü ve temiz elbiseli bir zat, selam vererek içeri girdi.Elinde bir ipek parçası, üzerinde birkaç satır yeşil bir yazı yazılıydı.Onu, Mevdud-i Çeşti hazretlerine verdi.O da bunu gözlerine koyup, teslim etti ruhunu.Cenazesi çok kalabalıktı.Öyle ki, Evliya ruhlarının tamamı orada toplanmıştı sanki.Hatta cinler bile hazır oldular cenazede.Sesleri duyuluyor, ama görünmüyordu kendileri.Namazı kılınıp da omuzlara alınınca, taşıyanlar hayrette kaldılar.Zira hiç ağırlığı yoktu.

Havada gidiyordu sanki tabut.Binlerce gayri müslim, bunu görmüş ve bu sebeple iman etmişlerdir.Bu zat bir sohbetinde buyurdu ki;

Hiç özrü olmaksızın, tembellikle bir vakit namaz kazaya kalırsa, eğer kazasını kılmaz ve tövbe etmezse, cezası Cehennemde yanmaktır.Zira bu, Allah’ın emrini hafife almaktır.O namazı acele kaza etmelidir. Yoksa, cezası, zaman geçtikçe kat kat artar. Yani o farz namazı kaza edecek kadar boş ve müsait dakikalar geçtikçe, ateşte yanacağı müddet de çoğalır.

Kardeşlerim, insan ne kadar ahmaktır ki, kendi Yaradanına durmadan isyan ediyor.Her gün, türlü türlü günahları işler de, yine hiç üzülmeyip keyf eder gayet rahat.Halbuki bu gün yarın mutlaka ölecek ve bunların hesabını bir bir verecektir Sahibine.

(Hace Mevdud-i Çeşti hazretleri “rahmetullahi aleyh”)

YALANCI VE OYUNBAZ KÖLE

 MÜZEKK-İN NÜFUS DERSLERİ 

Bir gün, bir adam kölesi olan genç bir çocuğu pazara götürdü ve tellâla:  

— Ben, bunu ayıbı ile satacağım, diye söyle dedi. Birisi talip oldu: Tellâl:  

— Bunun ayıbı vardır, dedi.  

— Ayıbı nedir? diye sordu.  

— Yalancı ve dedikoducudur, dediler. Yalan-gerçek, işitsin, işitmesin ağzına geleni söyler, evde işittiklerini dışarıda söyler, dışarıda işittiklerini gelir evde söyler, diyerek ayıbının mahiyetini açıkladılar.  Alıcı olan zat:  

— Bu kusur değildir, dedi ve genç köleyi alıp evine götürdü.  

Aradan birkaç gün geçti, geçmedi. Genç köle evin hanımına:  

— Söylemeye utanıyorum ama söylemeden de edemeyeceğim. Bizim efendi seni sevmiyor, senin üzerine bir başka kadın veya cariye almak istiyor, diye bir yalan uydurdu. Zavallı kadıncağız, her kadın gibi bu konuda hassas olduğundan onun bu sözlerine inandı ve sordu:  

— Yâ öyle mi? Peki, şimdi ben ne yapayım?  

Köle, oyunu kafasında tasarlamıştı, hemen cevap verdi:  

— Ben sana bir ilâç yaparım. Fakat, bana efendinin sakalından birkaç kıl getirmen lâzım, dedi.  

Akılsız kadın, buna da inandı ve gece uyurken sakalından kesip getireceğini söyledi. Köle bu defa da efendisine gitti:  

— Başımıza gelenleri hiç sorma, dedi. Senin karın meğer bir başka adamı severmiş, onun için de seni öldürmek istiyor.  

Adam şaşırdı:  

— Sen bunu nereden biliyorsun? diye sordu.  

Köle, hemen ona da fitneyi soktu:  

— İnanmazsan, bir gece uyur gibi yap ama sakın uyuma. Gör bakalım, söylediklerim doğru mu yalan mı? dedi.  

O gece, adam yatağına girdi, gözlerini kapadı ve uyur gibi yaptı. Derken, karısı elinde bir ustura olduğu halde sessiz sedasız kocasına yaklaştı ve adamın sakalından birkaç kıl koparmak için üzerine doğru eğildiği sırada, kocası gözlerini açtı ve karısının elinde ustura ile gırtlağını keseceğini sandı ve kölesinin sözlerinin doğru olduğuna hükmederek, kadının elinden usturayı aldı ve talihsiz kadını hemen oracıkta boğazladı ve öldürdü.  

Kadının kardeşleri meseleyi duyunca intikam hevesine düştüler ve onlar da eniştelerini öldürdüler. Bir saat içinde iki cinayet işlendi ve o zamana kadar gayet mutlu olan ve iyi geçinen bir karı-koca bu yalancı ve dedikoducu kölenin kötü huyuna kurban oldular.  

(Eşrefoğlu Abdullah Rumi hazretleri)

Küfür tehlikesinden emin olma

 Küfür tehlikesinden emin olma. Nasıl bir kelimeyle iman ele geçerse, bir kelimeyle de gidebilir mâzallah.Hak teâlâ, bize doğru imanı ihsan etti. Cennete, bu imanla girilecektir yarın.Bu, Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdiği imandır. Bu imandan kıl kadar ayrılan kimse, Cehenneme girmekten kurtulamayacaktır.

(Hace Mevdud-i Çeşti hazretleri “rahmetullahi aleyh”)

İslamiyet’i öğrenmek farzdır

 Evladım, İslamiyet’i öğrenmek farzdır. Öğrenmeyen günaha girer. Öğrenmeye ehemmiyet vermezse, imanı gidebilir mâzallah.Nefsine uyan haram işler. Haram işleyen, alışır. Alışınca zevk alır. Zamanla ehemmiyet vermez olur. Harama ehemmiyet vermeyince de imanını kaybeder.Zikirden önce, İslamiyet’i öğrenin! . Bunun için her gün, mutlaka bir iki sayfa ilmihal kitabı okuyun!Çünkü dinini, ilmihalini öğrenmek, kadın erkek her Müslümana farzdır.Herhangi bir Ehl-i sünnet âliminin kitabı olabilir. Ama cahil ve sapıkların kitaplarını sakın okumayın! Zira çok tehlikelidir.Rastgele kitap okuyan, dinimi öğreneyim derken dinden çıkar da haberi bile olmaz.

(Abdullah-ı Dehlevi “kuddise sirruh” hazretleri,  Alaüddin-i Sabir “rahmetullahi aleyh” hazretleri)

Hüseyin Hilmi bin Saîd hazretlerinden sohbetler

 *Hüseyin Hilmi bin Saîd hazretleri buyuruyor ki:*

Sabâh erkenden *Eyüp* deki dergâha giderdim. Kapı kapalı olurdu. *Mevlânâ Hâlid* dîvânından, yüksek sesle okumaya başlardım. Abdülhakim Arvasi Efendi hazretleri işitirmiş. Şâkir Efendi’ye; *Bizim bülbül geldi, koş kapıyı aç!* buyururmuş. 

O zamanlar, ben Ankara’da vazîfeli idim. Abdülhakim Efendi hazretleri İstanbul’da idi. Ben Ankara’dan her fırsatda gelir, Efendi’nin *Sohbet* leriyle şereflenirdim. 

Bâzan *Tren* le gelirdim. Hattâ bir keresinde tren çok kalabalıkdı. Öyle ki, kompartımanlar tamâmen *Dolu* idi. Hattâ koridorlarda bile yer *Yok* du. 

● ● ● 

Arkadaşlardan ricâm, *Kitap* okumalarıdır. Ben de arkadaşlarımı kitap yoluyla görmeği tercîh etdim. Siz, benim *Gözüm*, *Kulağım* ve *Elim* siniz. 

*Siz* olmasanız, ben bir *İşe* yaramam. Onun için kitapların dağıtılmasında yardımcı olan kardeşlerimi çok *Seviyorum* ve onlara *Duâ* ediyorum. 

Yolunu şaşırmış bir kimseyi Doğru yola* çevirmek, on kâfiri *Îmâna* getirmekden daha çok *Sevap* dır. Arkadaşlarımızın, ilmihâl ve diğer kitaplarımızdan her gün bir veyâ iki *Sahîfe* okumalarını istiyorum. 

Okursanız, *Feyz* alırsınız, feyz demek, *Nûr* demekdir. Nûr, kalbe yağar ve kalbi temizler. Okudukca kalbiniz *Nûr lanır*, okuduğunuzu anlamağa başlarsınız. 

Ehl-i sünnet *Âlimleri* nin kitaplarını okuyanlar, Allahü teâlânın *Rızâsı* na ve *Sevgisi* ne mazhar olurlar. Şimdi o yolu bilen kalmadı. Ama yalancılar ve dolandırıcılar çok var her tarafda. 

Bunların sözlerine aldanmıyalım. Tesavvufu *Anlamıyan* ve büyükleri *Tanımıyan* bâzı câhillerin, din adamı şekline girdiklerini işitiyor, *Yaldızlı* kitaplarını da görüyoruz. 

Sakın onlara aldanmayınız! Onlardan, *Zehirli Yılan* dan kaçar gibi kaçınız. Elinizdeki doğru kitaplara sarılırsanız, bu *Kitaplar*, sizi maksada ulaşdıracakdır.

Cenâb-ı Hakka hamd ve senâlar olsun ki, *Küfr* ve *İrtidâd* ın istilâ etdiği bir zamanda, böyle muhabbet ve zevk, Cenâb-ı Hakkın en büyük *Lütfu* ve *İhsânı* dır. 

Hakîkati görmek, *Nûr* ile *Zulmeti* anlamak ve *Kâr* ile *Ziyânı* tefrîk edebilmek, ne büyük bir sermâye ve seâdetdir. Ehl-i sünnet üzere *Îmân* etmek, her zaman kıymetlidir. 

Fakat böyle doğru inananların azaldığı bir zamanda, *Kıymeti* daha da *Fazla* dır. Gece gündüz Cenâb-ı Hakka şükrediniz. Ve en birinci vazîfe olarak *İslâm Harfleri* ni öğreniniz kardeşim.

Hüseyin Hilmi Işık Efendi sohbet

Hüseyin Hilmi Işık Efendi sohbet 

Ladikli Ahmet Efendi'nin Nuri İnan Ağabeyimizin Sualine Verdiği Cevap

Nuri İnan ağabeyimiz, Ladikli Ahmet Hüdai Efendi'nin Hızır Aleyhisselam'dan aldığı cevapla 1966 yılında kendisini nasıl büyük İslam alimi Hüseyin Hilmi Işık Efendiye yönlendirdiğini anlatıyor.