- Ecdâd-ı Peygamberî (sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem) hâmil-i bâr-i nübüvvet [nübüvvet gününü taşıyan] idiler. Nübüvvet taşıyıcılığı putlara tapmağa mâni' idi. Onun için Peygamber efendimizin baba ve dedelerinden hiçbiri puta tapmadı.
(Seyyîd Abdülhakîm Arvâsî)
- Allahu teâlâ çok yüksektir. İnsanların, meleklerin, cinlerin taakkulünden, tefekküründen, tezekküründen, idrâkinden çok yüksektir.
(Seyyîd Abdülhakîm Arvâsî kuddise sirruh)
-Kürre-i kamer [ay] günde kırksekiz dakîka güneşten geri kalır.
(Seyyîd Abdülhakîm Arvâsî)
-Her bir peygambere mahsûs bir havuz vardır. Kevser havuzu Resûl-i Ekreme (sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem) mahsûs olduğu gibi, diğer havuzlardan içerler içerler, sonra Kevser Havuzuna gelirler. Kevser havuzundan içen kimselere diğer havuzlardan içmeğe lüzûm kalmaz.
(Seyyîd Abdülhakîm Arvâsî kuddise sirruh)
-Peygamber efendimizin (sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem) ilmi başlıca iki kısımdır: Biri zahir, diğeri bâtın ilmidir. Zâhir ilmi ikidir: Biri arz,biri semavat. Arz ilmi yüzyirmi dörttür. Semâvât [gökler] ilmi yirmidir. Bâtın ilmi yirmi dokuzdur.
(Seyyîd Abdülhakîm Arvâsî kuddise sirruh)
-Fâtıma (radıyallahü teâlâ anhâ) kıyâmet gününde Sırat köprüsünden geçerken, Hak teâlâ mahşer ehline, "gözlerinizi kapayın ve başlarınızı eğin" iyi emreder.
(Hadîs-i şerîf)
"Seviyorum diyen, sevgilisinin düşmanlarından kesilmedikçe sözünün eri sayılmaz. Buna münâfık, yani yalancı denir."
(Mektûbat-ı Masumiyye)
*Hüseyin Hilmi bin Saîd hazretleri buyuruyor ki:*
Efendimiz aleyhisselâm, elinde ekseriyâ *(asâ)* taşırmış. Bir gün o sopayla, yere düz bir *(çizgi)* çizmiş. O çizginin iki yanına da, balık kılçığı gibi, eğik çizgiler ayırmış ve;
(Ey Eshâbım, bu doğru çizgi, Allahü teâlânın râzı olduğu, beğendiği *(yol)* dur. Şu eğik çizgiler de *(sapık)* yollardır) buyurmuş.
Eshâbı kirâm; (Yâ Resûlallah! Bu doğru yol hangisidir?) diye sormuşlar. Efendimiz de aleyhisselâm cevâben; *(Mâ ene aleyhi ve eshâbî)* buyurmuş.
Yâni, (Benim ve eshâbımın bulunduğu yolda bulunanlardır. Bunlar, Allahın sevgisine kavuşurlar. Yetmişiki sapık yolda olanlar ise, Cenennemlikdir) buyurmuşlar.
Eshâb-ı kirâmın birçok kıymetli *(hâl)* leri var. Allahü teâlâ, onların bu kıymetli hâllerinden bir tânesini Kur’ân-ı kerîmde bildiriyor.
O da şu: *(Onlar, devâmlı olarak birbirlerini çok severlerdi)*. Rabbimiz böyle buyuruyor. Eshâb-ı kirâm efendilerimiz, birbirlerini çok severlerdi.
Allahü teâlânın da hoşuna giden en mühim sıfatları bu idi ki, o büyükleri, Kur’ân-ı kerîminde, bu *(sıfat)* ları ile zikrediyor cenâb-ı Hak.
Veysel Karânî hazretleri, muhabbet îtibâriyle, Eshâb-ı kirâmdan sonra, Peygamber aleyhisselâma en çok *(âşık)* olan, bir mübârek zât idi.
Ama Efendimizin sohbetine kavuşamadığı için, Eshâb-ı kirâm gibi olamadı. Çünkü bu yolun aslı, *(sohbet)* ve *(muhabbet)* dir. Meselâ bir talebe, hocasına *(râbıta)* etse, istifâde eder.
Ama yine de onu *(görmüş)* gibi olmaz. Çünkü zihninde tecessüm eden, yâni hayâline gelen o *(zât)* ile, asıl *(kendisi)* arasında, mutlaka fark vardır. Aynısı olamaz.
Enver bey, arkadaşların *(maaş)* ının artdığını söyledi, bana verilmiş gibi sevindim efendim. Başkası alınca se-viniyorum, kendim ise, verince seviniyorum.
Bu kadar kitâbdan, kendim hiç *(para)* almıyorum, ihlâs şirketinden *(maaş)* da almıyorum. Efendi hazretlerinden böyle gördük. Her şeyi Ondan öğrendik.
Kardeşim, Efendi hazretlerini çok özledim. Kavuşacağım ânı nasıl beklediğimi bilemezsiniz. Tabii kavuşduğum zaman, Efendi hazretleri bana;
*(Hilmi, dünyâdan bize ne getirdin?)* diye soracak. Ben vefât etdiğim zaman, yâni Efendi hazretlerine gitdiğim zaman, kendilerine;
(Efendim, size büyük bir hediye getirdim) diyeceğim. Efendi hazretleri, *(O hediye nedir?)* buyuracak. Ben de kendilerine;
(Efendim, arkamda çok iyi bir cemâat, çok iyi talebelerimi bırakdım. Onlar, *(Ehl-i sünnet)* îtikâdı üzereler ve insanlara, bu *(îtikâdı)* anlatıyorlar, bunu yayıyorlar) diyeceğim.
*Hüseyin Hilmi bin Saîd hazretleri buyuruyor ki:*
Bir kişi, o kadar *(zengin)* olsa ki, bütün dünyânın herşeyi onun olsa ve malının hepsini fukarâya *(sadaka)* olarak dağıtsa.
Aldığı sevap, unutulmuş bir *(sünneti)* ortaya çıkarma sevâbına yetişemez. Hele *(farz)* sevâbı ile hiç kıyaslanamaz.
İşte bizim kitaplarımızın satılmasıyla ve dağılmasıyla *(farz)* lar yayılıyor kardeşim. Bütün dünyâ, ehl-i sünnet kaynıyor. Ehl-i sünnet âlimi çok, fakat *(kitap)* yok.
Dâima *(iyi)* insanlarla arkadaşlık edelim. Niçin? Çünkü onlardan her zaman *(iyi)* şeyler işitilir.
Kötü, fâsık, fâcir veyâ kâfirlerle ve bid’at ehliyle arkadaşlık edilirse, onlardan da her zaman *(kötü)* şeyler işitilir.
Kötü arkadaş, *(Şeytan)* dan daha beterdir, *(Yılan)* dan daha zararlıdır. Bir kimse, zehirli yılanla berâber bulunursa ne olur? Yılan sokar, o insanın canını alır.
Ama *(kötü)* arkadaşla berâber olursa, o kötü arkadaş, onun dînini ve îmânını alır, onu ebedî felâkete, Cehenneme sürükler.
Velhâsıl zehirli *(Yılan)*, insanı ölüme sürükler, *(kötü)* arkadaş ise, insanı ebedî Cehenneme sürükler.
Allahü teâlâ, hepimize, din ve dünyâ seâdeti versin. Bu günlerimizi aratmasın. Dünyâda *(Cennet)* hayâtı yaşıyoruz kardeşim.
O kadar râhatız. Allah, Enver âbiden râzı olsun. O'nun sâyesinde *(râhat)* ediyoruz.
Allahı çok *(seven)*, O’ndan çok *(korkar)*. Sevgi ile korku berâberdir. Allah sevgisinin alâmeti, harâmlardan sakınmakdır.
Allahü teâlâ; *(Beni seveni, gidilemiyen yerlere bir anda götürürüm, görülemiyen şeyleri ona gördürürüm)* buyuruyor.
Onlar, kalplerin içini, röntgen *(Şuâ)* ları gibi görürler. Bu büyükler, kalblerin içini görürler.
Allah sevgisine kavuşabilmek için, bu *(büyük)* leri sevmek ve onların sevgisini kazanmak lâzım.
Biz, Efendi hazretlerinin sevgisini, terbiye ve edebimizle kazandık. Bu büyükler, herkesi, kendi *(sıfatı)* ile görürler. İnsanlar, kabirlerinden kendi sıfatlarıyla kalkarlar.
Nasıl mı? Meselâ can yakanlar, *(Kurt)* şeklinde mezardan kalkarlar. Yalancılar *(Tilki)* şeklinde, kibirliler de *(Karınca)* şeklinde haşr olunurlar.
Herkes için kabir sıkması vardır. Dört kimse müstesnâdır:
1-Peygamberân-ı izâm aleyhimüssalavâtü vesselâm.
2- Hazret-i Fâtıma (radıyallahü anhâ)
3-İmam Alî'nin (radıyallahü anh) vâlidesi Fâtıma binti Esed.
4-Maraz-ı mevtinde [ölüm hastalığında] üç defa İhlâs-ı şerîf okuyan.
(Seyyîd Abdülhakîm Arvâsî)
-Teheccüd nedir? Yattıktan fecr-i sâdıka kadar olan zamanda en az iki rek'at namaz kılmaktır. Müstağfirine bil-eshar, seher zamanında mûcib-i mağfiret bir şey yapanlardır. Teheccüd namazında en iyisi Yâsin-i şerîf okumaktır. Zirâ Yâsin-i şerîf Kur'ânın kalbidir. Gece yarısı gecenin kalbidir. Kalb de uyanık olursa, üç kalb bir araya gelmiş olur. Teheccüd bir dînî zarûret hükmüne girmiştir. Teheccüd o kadar fâidelidir ki,âdetâ kalbe cilâ verir. Teheccüdü büyükler pek nâdir terk etmişlerdir. Bir memlekette teheccüd bulundu mu, o memlekete belâlar gelmez. Allahu teâlâ: "Sâlih kullarım için, gözlerin görmediği, kulakların işitmediği ve insanın kalbinden geçmediği ni'metler hazırladım" buyuruyor. Teheccüd kılanların alınlarında bir nûr ışıldar, onu ehli görür.
(Seyyîd Abdülhakîm Arvâsî kuddise sirruh)
