Şerhu Şi’âbu’l-îmân isimli eserin 3. sahifesinde yazar ki;
“Bir kimse, bir hükmün vücûbunu (farziyyetini) bilse, velâkin (ancak) amel etmese, kâfir olmaz. Ve illâ (aksi halde) mü’minlerden âsî (günahkâr) olanların cümlesi ekfâr (kâfir) olunmak lazım gelir (kafir olduğu iddia edilir), bu ma’naya gelir. Ba’zı ehâdis-i sahîhede (sahîh hadislerde) dahi vardır (ki)
يخرج من النار من كان فى قلبه مثقال زرة من الايمن
Ya’ni, bu hadîsde îmân husûsunda kalbin hâli i’tibâr olundu (kalbe bakıldı). Ki, mücerred tasdîkdir. Onun için, Cehennem’de muhalled olmadı (ebedi kalmadı).”
...
Allahu teâlâ cümlemize îmanlı ölmeyi nasib buyursun. Âmin.