Nefsini seven, arkadaşını sevemez. Hatta böyleleri, büyükleri de sevemez, Allahü teâlâyı da.Çünkü bir kalbde, iki zıt şeyin sevgisi bir arada bulunamaz evladım. Nefs, Allahü teâlânın düşmanıdır. Bir kalbde, hem “Nefsin sevgisi”, hem de “Allah sevgisi” birlikte bulunamaz.Allahü teâlâyı sevmek istiyorsak, nefsimizi sevmeyeceğiz.İnsan kendini severse, Rabbini sevemez. Rabbini severse, kendini sevemez. Bir kalbde bu iki sevgi birlikte bulunamaz. Ya kendi sevgisi vardır, ya Allah sevgisi. Kendini beğenmemek, Allahü teâlânın büyük ihsanıdır ki, bu hale kavuşan, “Allah sevgisi”ne kavuşmuş demektir.
(İsmail Fakirullah hazretleri "rahmetullahi aleyh" ;Şeyh-ün-Neccar hazretleri “rahmetullahi aleyh“ ;Pir Ali Efendi hazretleri "rahmetullahi aleyh" ;Ebu Hamza Bağdadi hazretleri ”rahmetullahi aleyh“;Sultan-ül ulema hazretleri ”rahmetullahi aleyh“;Ebu Abdullah Mağribi hazretleri ”rahmetullahi aleyh“;Derviş Muhammed “kuddise sirruh” hazretleri)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder