RAHMET
Ma’lûm ola ki, ol hazret-i Resûlallah sallallahu teala aleyhi ve sellem dünyada ve âhirette müminlere ve kâfirlere rahmettir.
Mü’minlere; hidâyeti sebebiyle rahmet oldı.
Münâfıklara katlden (öldürülmekten) ve nehbden emân ile rahmet oldı.
Kâfirlere te’hîr-i azâb sebebiyle rahmet oldı.
وما کان الله لعذبهم و انت فیهم
Yani “Allahu teala anlara azâb itmez, şol halde ki sen anların mâbeyninde (arasında) olasın”
Pes, bu âyet-i kerîmede beşâret-i azîme (büyük bir müjde) vardır.
Küffâr ve müşrikîn (kâfirler ve müşrikler) Habîb-i Ekrem sallallahu teala aleyhi ve sellem hazretlerinin vücûd-ı şerîfi hasebiyle azâb-ı dünyâdan emin olıcak (olunca) layıkdır ki ehl-i îmân ce eshâb-ı irfân, Habîbullah sallallahu teala aleyhi ve sellemin berekâtıyle ve şefâatiyle azâb-ı nîrândan (Cehennem azâbından) halâs olurlar.
Nakl olunur ki, çünkim (ne zaman ki) bu âyet-i kerîme nâzil oldı hazret-i sultân-ı enbiyâ aleyhi ve aleyhimüsselatü vesselamın hâtır-ı şerîflerine teşvîş (düşünce) geldi ki;
-ihtimâldir, bunların mâbeynlerinden (aralarından) gittikde, bunlara azâb nâzil olıcak.
Hakk teala teselliyât-ı hâtır içün bu âyet-i kerîmeyi inzâl itdi;
وَماَ کاَنَ الله مُعَذِّبْهُمْ و مَنْ یَسْتَغْفِروُنَ
Ya’ni;
“Hakk teala celle ve a’lâ bunlara azâb itmez, mâdâm ki (yeter ki) istiğfâr (tevbe) iyleyeler.
(Meâricü’n-nübüvve tercemesi)
