Birinci Cihan harbi zamanları.
Van’ın Gürpınar kazası Mejingir (Yukarı Kaymaz) köyü.
Zamanın Van müftisi Muhammed Sıddık Efendi (kaddesallahu teâlâ sirreh) Mejingir suyu kenarında abdest almakta.
Sağ ayağını yıkamış, solunu yıkarken, çalıların arkasına gizlenmiş iki Ermeni komitacı kendisine ateş ederler. Kurşun sağ omuzundan girip sol böğründen çıkar. Vurulduğunu hisseden Müfti Efendi, belindeki kundaklığı çekip ateş eder. Kendisini yaralayanı vurur, öldürür. Diğerini de yaralar, eshâbı da o yaralıyı öldürürler. Müfti Efendi, birkaç saat içinde şehadet şerbetini içer. Aynı yere, Mejingir’e defn edilir.
Efendi Hazretleri bu
hadiseye çok üzülürler.
...
“Müfti Efendi” diye bahs ettiğimiz zat; Hazret-i Şeyh’in (kaddesallahu teâlâ sirreh) oğlu, Efendi Hazretlerinin (kaddesallahu teâlâ sirreh), onun tasavvufta kemâle gelmesi için bir “emanet” kabul edip yetiştirdiği ve nihayet hilafet ile şereflendirdiği tek halifesi olan Muhammed Sıddîk (kaddesallahu teâlâ sirreh) Efendi’dir.
