*_Muhabbet yolu, Allahu teâlâ ile olmaktır. Bir istikâmete bakıp, bir hâlde yaşamak, Allahu teâlânın ni’metlerini hep hâtırında tutup, dil ile şükrden hiç geri kalmamak lâzımdır._*
Hâcetlerde, isteklerde, kendi pîrân-ı kibârı vâsıtası ile Allahü teâlâya sığınmalıdır. Gıybet ve söz taşımak, insanların ayıplarını, kusûrlarını araştırmak, yalan söylemek ve insanları aşağılamak harâmdır. Herkese karşı hürmetli olmak, kendini toprak gibi değersiz görmek, Allahü teâlâyı hiç unutmamak ve Onun azâbından korkup titremek; günâhlarını, üzerine yıkılacak dağ gibi bulup rengi sararmak lâzımdır ki, yârın ne ile karşılaşılacağı bilinmez. İnsanlara karşı alçak gönüllü, hürmetli olmalı, haklarını bağışlamalı ve başkasının haklarına ri’âyet etmelidir.
*Allah dostlarının yolu budur.*
_Bir an gâfil olmamak, kırıklık, aşağılık ve küçüklük içinde olmak, muhabbetin derd ve gamıyla yaşayıp, sabr, kanâ’at, tevekkül, rızâ ve teslîmiyyet üzere bulunmak şi’âr olmalıdır._
Beyt:
_*Din merdlerinin gönlü dolu olmalı dertten,_*
_*Yüzleri sararmalı içindeki hasretten.”_*
Kaynak:
*MEKÂTÎB-İ ŞERÎFE- Onüçüncü Mektûb*
Süleyman Kuku _”rahmetullahi teâlâ aleyh”_
