Mehmed Sedad Işık Amca, Hüseyin Hilmi Işık Hazretlerinin küçük kardeşi ve Abdülhakim Arvasî Hazretlerinin bağlılarındandır. İstanbul’da dünyaya geldi.
Babasını iki yaşında kaybettiği için ağabeyi tarafından büyütüldü. Sarf ve nahvi ağabeyinden okudu. Emâlî Kasîdesi’ni ezberledi. Abdülhakîm Hazretlerini çok defalar gördü. Tekkede, deniz gezintilerinde ve daha çok yerde beraber bulundu.
Ağabeyi Hilmi Işık Efendi anlattı:
“Kardeşim Sedad yedi-sekiz yaşlarındaydı. Elinden tutar, Efendi Hazretleri’ne götürürdüm. Orada divanın üstüne çıkar, annemden öğrendiği bir şiiri okurdu:
Hazret-i Bekir, dilinde zikir, dâimâ şükür efendim, aşk meydanında, dost meydanında.
Hazret-i Ömer, belinde kemer, hû deyip döner efendim, aşk meydanında, dost meydanında.
Hazret-i Osman, cem etdi Kur’ân, dâim okunan efendim, aşk meydanında, dost meydanında.
Hazret-i Alî, şüphesiz veli, Allah’ın aslanı efendim, aşk meydanında, dost meydanında.
Hazret-i Musa, elinde âsa, çıkıyor Tûr’a efendim, aşk meydanında, dost meydanında.
Efendi Hazretleri onun sözünü kesmez, dinlerdi. Sonra utanıp kaçardı. Nereye gittiğini bilemezdik. Meğer kadınların arasına gider, orada da okurmuş.”
Sedad Işık Bey, bilahare Ankara fen fakültesini bitirerek, yüksek kimya mühendisi oldu. Ankara’da uzun yıllar kaldıktan sona emekliye ayrılarak İstanbul’a geldi; Türkiye Gazetesi’nde yazar iken, 11 Ağustos 1997 tarihinde vefat etti. Kaşgârî Dergâhı yakınında, ağabeyinin ayakucunda defnedilmiştir.
Az konuşan, çok dinleyen, kimseye ağırlık vermek istemeyen, ciddi, mütevâzı bir zât idi. Bir dostundan ayrılırken; ‘Hakkı âlinizi hibe buyurunuz efendim’ diyecek kadar nezâket timsâli idi.
Rabbim gani gani rahmet eylesin inşallah. Amin…
