Ferâidü’l-fevâîd fî beyâni’l-akâid kitabında duâsı kabul olunanlar bahsinde aşağıdaki şekilde yazar:
Adil padişahlar,
Mazlum olan kimseler (facir veya kâfir olsa da),
Salihler,
Müsafirler (Seferde olanlar),
İftar vaktinde oruçlunun duası,
Anasına ve babasına azar ve eziyet eylemeyen kimse,
Babanın oğluna duası (bedduası da),
Henüz tevbe eylemiş yahud henüz müslüman olmuş kimse,
Bir müslümanın diğer bir müslümanın haberi yok iken gıyabında duası,
Bir kimseye ihsanda bulunanın, hususen üstadların (hocalarının) duası ve bedduası,
Hasta olanın.
