İslamın ilk günleriydi...
Sevgili Peygamberimiz, birkaç eshâbıyla bir yerde oturuyordu.
Az sonra oraya bir köylü geldi.
Elinde bir torba vardı.
O torbayı Peygamber Efendimize gösterip; "Yâ Muhammed! Bil bakalım, şu torbanın içinde ne var?" diye sordu.
Efendimiz buyurdular ki:
"Bilirsem îmân eder misin?”
"Ederim" dedi.
Efendimiz sevinip;
"Sen bugün bir güvercinle iki yavrusunu gördün. Yavruları torbaya atıp giderken anneleri geldi ve kendini onların üstüne attı. Sen, onu da alıp torbaya koydun" buyurdular.
Köylü çok şaşırdı!
Ve o torbayı açtı.
Evet, bir anne kuş, iki yavrusuna kanat germiş duruyordu o torbanın içinde.
Köylü, bunu görüp insafa geldi.
Kalbi yumuşadı.
Şehâdeti söyledi.
Ve Müslüman oldu.
Efendimiz sevindiler.
Ve Eshâba dönerek;
"Bakın bu anne kuş, yavrularına ne çok merhametli. İşte bir kul da günah işleyip tövbe edince, Rabbimizin ona şefkati, şu güvercinin yavrularına olan şefkatinden daha çoktur" buyurdular.
