HAKÎM

Seyyid Abdülhakîm Arvâsî hazretleri buyurdu ki: "Hakîm,'hikmet sâhibi ve en yüce' demektir.Eşyânın en iyisi ve en üstününü ancak Allahu teâlâ bilir.Bunun için ilmin en iyisi ve en üstünü,ancak O'nun (teâlâ ve tekaddes) ilmidir.Bu yüzden Hak sübhânehü ve teâlâyı bilen,ancak Hak teâlâdır.Onun ilmi ezeli ve ebedidir.Zevâli tasavvur olunmaz.Gizlilik ve şübhe kabûl etmez.Vâkı'a mutâbık olan ilim,ancak O'nun ilmidir.Böyle bir ilim ile muttasıf,ancak Hak teâlâdır.İlim de ancak budur.Her şeyi bilip de Hak teâlâyı bilmeyene Hakîm denilemez.Ama Hak teâlâyı bilip de, hiçbir şeyi bilmeyene Hakîm denilir.İlmin şerefi ma'lûmun şerefi kadardır. Allahu teâlâdan celîl [büyük,şerefli] kimse yoktur.Hakîm ancak Allahu teâlâyı bilendir,isterse dünyaya âid bildikleri az olsun."
Kaynak: Son Halkalar ve Seyyid Abdülhakîm Arvâsî'nin Külliyâtı, Sahife no: 306-307
Süleyman Kuku

İLK DÜŞEN AK

Yirmi dördünci suâl ki; evvel, cihânda kimin saçına ve sakalına ak düşmüşdir, demişlerdi.
Peygamber aleyhisselâm şöyle cevab virdi ki;
“Ol kişi ki ibtidâ (ilk önce) saçı ve sakalı ağardı, İbrâhim Aleyhisselam idi. Andan evvel ol hâl kimseye olmamışdı.
Bir gün İbrahim Aleyhisselam sakalına nazar etti (baktı). Gördükim ak düşmüş. Katî (çok) acîbledi (şaşırdı), ne idügün (ne yapacağını) bilemedi.Zîrâ, bu nesne andan evvel kimseye olmış degildi.
Eyiddi (dedi):
Yâ Rab! Bu ne hâldir? Bana bildir.
Hakk teâlâ buyurdı:
Yâ İbrâhîm!
Bu nesne izzetdir ve vakârdır ve kemâldir.
Öyle diycek (deyince) Hazret-i İbrâhîm eyiddi:
Yâ Rab!Vakarımı arttır!
Pes (öyle ise, anlaşıldı ki) pîrlik ve sakal ağarmak İbrâhîm Aleyhisselâmdan kaldı.
(Târih-i Taberî-i kebîr tercemesi, sf 33)

TEGANNÎ EDEN İMÂM

TEGANNÎ EDEN İMÂM

Mes’ele:
Kur’ân-ı azîmi, nemaz içinde tegannî ile tilâvet eden (okuyan) Zeyd-i imâmın (imam olan Zeyd’in) nemâzı sahîhe olur mı?
El cevâb:
Amel-i kesîr ‘add olunacak kadar tegannî ider ise, yahud üç harf ziyâde hâsıl olursa , fâsiddir (İmâmın o namazı olmaz).
Mes’ele:
Bu sûretde, tegânnî nedir ve nice itmek ile tegannî hâsıl olur?
El cevâb:
Tegannî, ırlamakdır. Savtını (sesini) hanceresinde (gırtlağında) terdîd idüb (tekrarlayıp), indürüb, çıkarub dürlü dürlü savtlar (sesler) ile tasvîr etmekle (şekillendirmekle, okumakla) hâsıl olur.

(Fetevâ-i Ebussu’ûd Efendi, Muhammed b. Muhammed İmâdî)

BİR MESCİD, İKİ CEMÂ’AT

Mes’ele:
Mahalle mescidlerinde cemâ’at-i ûlâdan (ilk cemâ’atten) sonra cemâ’at-i sâniyye (ikinci bir cemâ’at) ile nemâz kılmak câiz olur mı?
El cevâb:
Cemâ’at-i sâniyye (ikinci cemâ’at) mahalleden ise, memnu’dur (yasaktır).

(Fetevâ-i Ebussu’ûd Efendi, Muhammed b. Muhammed İmâdî)

BİR GARÎB ÖLÜM

Esseyyid Abdülhakîm Arvâsî “kaddesallahu teala sirreh” hazretleri buyurdular, efendim.

HELÂL RIZK

İhyâ’da yazar ki;
طلب الحلال بعدالفریضة فریضة‌
“Talebü’l-halâli ba’de’l-farîzeti farîzetün”
(Farzları yerine getirdikten sonra, helâl rızık aramak farzdır)

LÜTF-İ İLÂHÎ

LÜTF-İ İLÂHÎ

Allahu teâlâ, Kur’ân-ı azîmü’ş-şânda, Nisâ sûresi 83. âyet-i kerîmede buyuruyor ki;
ولولا فضل الله علیکم و رحمته لاتبعتم الشیطان إلاقلیلا
“Ve lev lâ fadlullahi ‘aleyküm ve rahmetühu letteba’tümü’ş-şeytâne illâ kalîlen”
Meâli budur ki;
“Allah’ın, size lütfu ve merhameti olmasaydı, pek azınız hâric, şeytâna uyardınız”

Bizlere bir hisse yok mudur, bu âyet-i kerîmede?
Elhamdulillah!
Ki lutf ve merhameti ile sevdiklerini bildiren ve sevdiren, sevdiği kullardan birini ihsân ederek şeytâna uymaktan muhafaza buyurdu bizleri.
Ne kadar hamd u senâ eylesek, bu lutf ve merhametine mukâbil olamaz.

ÇETİN AZÂB

Resûl-i Ekrem “sallallahu teâlâ aleyhi ve sellem” Efendimiz buyurdular ki;

“Kıyâmet günü azâbı en çetin olacak olan kişi, Allah’ın, ilminden faydalanmayı nasîb etmediği âlimdir.”

ALLAHU TEÂLÂ

ALLAHU TEÂL 

“(Allahu tealanın) Kudret ve kemâli, münâsebet-i evhâm ve hayâlden müberrâdır”
(Mi’râcü’n-nübüvve, Altıparmak Târihi)

HALK

HALK

وماخلقت الجن والانس الا 
لیعبدون
“Ve mâ halaktu’l-cinne ve’l-inse illâ li ya'budûn)
(Zâriyât, 56.)
“Cinleri ve insânları, yalnız bana ibâdet etsinler diye yarattım “

HATM-İ KUR’ÂN GİBİ

Enes bin Mâlik “radıyallahu teala anh” hazretleri, Efendimiz aleyhissalâtü vesselâmdan rivâyet eder:
“Resûlullah buyurdular ki;
- Elinizden gelmez mi, her biriniz Kur’ân’ı hatm edüb yatsun?
(Eshâb-ı kirâm “rıdvânullahi teâlâ aleyhim ecmâin”) Dediler ki;
- Yâ Resûlallah! Kur’ân’ı bir gicede hatm itmek kimşn elinden gelür?
Resûlullah “sallallahu teala aleyhi ve sellem” buyurdu ki;
- Kim ki üç kerre “Kul hüvallahu ehad” sûresini okuya, Kur’ân’ı temam hatm itmiş “GİBİ”dir.